ультрапра́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прытрымліваецца крайне правых, рэакцыйных поглядаў; які адносіцца да крайне правых кірункаў. Ультраправыя элементы. Ультраправыя арганізацыі.

2. у знач. наз. ультрапра́выя, ‑ых. Носьбіты крайне правых, рэакцыйных поглядаў, прадстаўнікі крайне правых кірункаў. Ваенізаваныя арганізацыі ультраправых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікраэлеме́нты

(ад мікра- + элементы)

хімічныя элементы, якія знаходзяцца ў раслінных і жывёльных арганізмах у вельмі малой колькасці і неабходны для іх нармальнай жыццядзейнасці (напр. бор, малібдэн, марганец і інш.); параўн. макраэлементы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

структу́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да структуры. Структурныя элементы сплаву. // Звязаны з вывучэннем структуры, будовы чаго‑н. Структурны аналіз.

2. Які мае пэўную структуру. Структурныя глебы.

•••

Структурная лінгвістыка — галіна мовазнаўства, якая вывучае натуральную мову як сістэму элементаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аналіза́тар, ‑а, м.

1. Прылада, пры дапамозе якой робіцца аналіз складаных рэчываў, з’яў і пад. Аналізатар газаў.

2. Сукупнасць органаў (органы пачуццяў, нервовыя шляхі і клеткі кары галаўнога мозгу), якія раскладаюць з’явы навакольнага свету на больш простыя элементы. Аналізатар святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біяге́нны

(ад бія- + -генны)

які стымулюе развіццё жывых арганізмаў (напр. б-ыя элементы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каленцы́ты

(ад гр. kolla = клей + -цыты)

асобыя клетачныя элементы ў мезаглеі ў губак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нейратро́пны

(ад нейра- + -тропны)

які дзейнічае выбарачна на якія-н. элементы нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нітрало́й

(ад нітра- + англ. alloy = прымесь, сплаў)

канструкцыйная сталь, якая змяшчае нітрыдаўтваральныя элементы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэкрэаты́ўны

(фр. récréatif, ад лац. recreare = аднаўляць)

які змяшчае ў сабе разважальныя элементы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раскла́сціся ​1, ‑кладуся, ‑кладзешся, ‑кладзецца; ‑кладзёмся, ‑кладзяцеся; зак.

1. Разм. Раскласці, размясціць свае рэчы, маёмасць. Ганька таксама расклалася з лялькамі тут жа на лаве, каля мацеры. Васілевіч.

2. Прыняць раскладзены выгляд. Ложак лёгка расклаўся.

раскла́сціся ​2, ‑кладзецца; зак.

Раздзяліцца на састаўныя часткі, элементы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)