ула́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікБО́СТАН
(Boston),
горад на
Мае радыяльную сістэму планіроўкі, шматлікія паркі, паўкальцо бульвараў (з 1898, план Ч.Эліята). Сярод
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІЛЕ́ЙКА,
горад, цэнтр Вілейскага раёна Мінскай
Вядома з 1599 як мястэчка, цэнтр Вілейскага староства Ашмянскага
Заводы «Зеніт» і аўтарамонтны, прадпрыемствы
Г.А.Каханоўскі (гісторыя).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
плы́сці і плыць, плыву, плывеш, плыве; плывём, плывяце;
1. Перамяшчацца па паверхні вады або ў вадзе, робячы адпаведныя рухі рукамі і нагамі (лапамі, плаўнікамі і пад.).
2. Ехаць на караблі, лодцы і пад.
3.
4.
5.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры предлог с
1.
2. (в знач. «вместе», «рядом», «возле») у (кого, чего); при;
◊ дзень п. дні — и́зо дня в день;
адзі́н п. адны́м — вплотну́ю, о́чень бли́зко (оди́н на одно́м);
ні п. чым — ни при чём;
не мець капе́йкі п. душы́ — не име́ть ни копе́йки за душо́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rush
I1) сьпяша́цца; імча́цца, не́сьціся
2) дзе́яць пасьпе́шліва; хапа́цца
3) кі́дацца
4) прыліва́ць; хлы́нуць
1) ры́нуцца, гна́ць, бра́ць шту́рмам
2) тэрміно́ва выко́нваць
3) рабі́ць пасьпе́шліва
4) падганя́ць
1) імклі́вы рух, напо́р -у
2) сьпе́шка
сьпе́шны, тэрміно́вы
•
- with a rush
II1) чаро́т -у
2) драбяза́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пакла́сці, ‑кладу, ‑кладзеш, ‑кладзе; ‑кладзём, ‑кладзяце;
1. Надаць каму‑, чаму‑н. ляжачае становішча, змясціць куды‑н. у такім становішчы.
2. Змясціць куды‑н., размясціць дзе‑н.
3. Тое, што і палажыць (у 2 знач.).
4. Зрабіць знак, пакінуць адбітак чаго‑н.
5. Налажыць ежы, корму.
6. Тое, што і палажыць (у 3 знач.).
7. Знесці (яйцы), каб вывесці патомства.
8.
9. З назоўнікамі «пачатак», «канец», «аснова» і г. д. утварае спалучэнні, якія маюць значэнне: зрабіць тое, што азначаюць гэтыя назоўнікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кла́сціся, кладу́ся, кладзе́шся, кладзе́цца; кладзёмся, кладзяце́ся;
1. Прымаць ляжачае, гарызантальнае становішча;
2. Апускацца, падаць на якую‑н. паверхню.
3. Засцілаць сабою што‑н., распаўсюджваючыся на паверхні.
4. Браць які‑н. напрамак (пра самалёт, карабель).
5. Добра прыставаць, паддавацца кладцы.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заня́ць, займу, зоймеш, зойме;
1. Запоўніць сабою (якую‑н. прастору, паверхню).
2. Атрымаць якую‑н. пасаду, замяніць каго‑н. па рабоце.
3. Авалодаць якой‑н. тэрыторыяй, населеным пунктам і пад.
4. Запоўніць (які‑н. прамежак часу); працягнуцца.
5. Даць работу, занятак.
6. Зацікавіць, цалкам захапіць.
7. Захапіць, збіраючы ў адно месца і гонячы куды‑н. (пра жывёлу).
8. Распачаць.
9.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кла́сці, кладу́, кладзе́ш, кладзе́; кладзём, кладзяце́;
1. Надаваць каму‑, чаму‑н. ляжачае становішча, змяшчаць куды‑н. у такім становішчы.
2. Змяшчаць, засоўваць куды‑н.
3. Наносіць зверху слой чаго‑н.
4. Рабіць знак, метку, пакідаць адбітак чаго‑н.
5. Раскладваць, распальваць (пра агонь).
6. Накладваць (страву, корм).
7. Узводзіць, будаваць.
8. Адкладваць (яйцы) для захавання патомства (пра насякомых).
9.
10.
11. З некаторымі назоўнікамі ўтварае спалучэнні, якія абазначаюць: утвараць дзеянне, адпаведнае значэнню назоўніка.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)