маршру́т

(ням. Marschrute, ад фр. marche = хадзьба + route = шлях, дарога)

загадзя вызначаны шлях руху (людзей, войск, паяздоў, самалётаў і г.д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

waterway

[ˈwɔtərweɪ]

n.

1) во́дны шлях

2) па́лубны сьцёк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чума́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да чумака. У вянку лясным высока стаў .. [Кабзар] над магілай, над вякамі страшнай крыўды, над чумацкай доляй. Вялюгін. Млечны Шлях — чумацкі шлях, сцвярджаў нам не раз Грэчка. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарва́тэрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарватэру. Фарватэрная глыбіня. Фарватэрны шлях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

primrose [ˈprɪmrəʊz] n. bot. першацве́т, пры́мула

♦

the primrose path lit. шлях, усы́паны ру́жамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мая́к ’высокая вежа з сігнальнымі агнямі, якія паказваюць шлях караблям’, ’хто паказвае шлях да чаго-небудзь’ (ТСБМ). Да ма́яць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

важа́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Праваднік, які паказвае шлях тым, хто за ім ідзе.

2. Кіраўнік піянерскага атрада, дружыны.

|| ж. важа́тая, -ай, мн. -ыя, -ых.

|| прым. важа́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́чышча, -а, мн. -ы, -ышч і -аў, н.

1. Паглыбленне ў грунце, па якім цячэ вадзяная плынь.

Р. ракі.

2. перан. Напрамак, шлях развіцця чаго-н.

Накіраваць гаворку ў патрэбнае р.

У рэчышчы рамантычных традыцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

славянафі́льства, -а, н.

У Расіі ў сярэдзіне 19 ст.: ідэйна-палітычная плынь, прадстаўнікі якой супрацьпастаўлялі гістарычны шлях развіцця Расіі развіццю краін Заходняй Еўропы і ідэалізавалі патрыярхальныя рысы рускага побыту і культуры.

|| прым. славянафі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

door

[dɔr]

n.

1) дзьве́ры pl. only.

2) до́ступ -у m.; даро́га f., шлях -у m.

the door to knowledge — шлях да ве́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)