плёскат м Plätschern n -s; Reseln n -s, Geresel n -s (ціхі);

плёскат вёслаў das Pltschen der Rder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

noiseless

[ˈnɔɪzləs]

adj.

бясшу́мны, ці́хі

a noiseless typewriter — бясшу́мная друкава́льная машы́нка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

peaceful

[ˈpi:sfəl]

adj.

1) спако́йны, ці́хі, лаго́дны

2) мі́рны; міралю́бны; міратво́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

захалу́сце, ‑я, н.

Разм. Глухое, аддаленае ад цэнтра месца. На бераг Свіслачы, пад Вусце, Я перайду на нейкі час, У ціхі кут, у захалусце. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціху́ткі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі ціхі. І ў гэтым гомане няўпынным, І ў ціхуткім шэпаце лістоў Чую рух вялікае машыны Нашых дзён і будучых гадоў. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сці́шна ’страшнавата’ (Адм., Дзямід.), ’ціха’ (навагр., Сл. ПЗБ), сці́шнасць ’некаторы страх’ (Стан.), сці́шны ’вельмі ціхі’ (Адм.). Да сцішэць, сціхаць (гл.); да семантыкі параўн. вусцішна, сціхат, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ву́сцішны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Ціхі, спакойны. Апейка, едучы маўклівым, вусцішным лесам, доўга і радасна думаў. Мележ.

2. Страшны, жудасны. Вусцішная паныласць стаяла ў хаце. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пату́льны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Ціхі, лагодны, ласкавы. [Агата:] І мой, пакуль толькі сватаўся да мяне, — патульны быў, як цялё, а як ажаніўся, дык праўдзівым ваўком зрабіўся. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчо́ўкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чым і без дап.

Час ад часу, злёгку шчоўкаць. Пашчоўкваць замком партфеля. □ Пашчоўквае метал, звіняць шклянкі, чуецца ціхі .. голас хірурга. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мамойло ’маўчун’ (ганц., Нар. лекс.). Балтызм. Параўн. літ. mėmė̃, mėmẽlėціхі, маўклівы, малагаваркі чалавек’. Менш імаверна звязваць генетычна гэту лексему з укр. мама́й ’статуя, баба ў стэпе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)