ультрагукавы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які звязаны з ультрагукам, утварае ультрагук. Ультрагукавыя хвалі. // Заснаваны на выкарыстанні ультрагуку. Ультрагукавая тэрапія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальшбо́рт, ‑а, М ‑рце; мн. ‑борты, ‑аў; м.

Спец. Бартавая агароджа палубы на судне. Хвалі пераліваліся цераз фальшборт.

[Ням. Falschbord]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бара́нчыкі мн (воблакі) Schäfchenwolken pl pl; (хвалі на вадзе) Scháumkronen pl, Scháumwellen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыбо́й, ‑ю, м.

1. Хвалі, якія б’юць у бераг. Шумеў марскі прыбой, уздымаліся, гойдаліся цяжкія хвалі. Лынькоў. Праз момант маці пачула, як зашуршэлі пад яго нагамі дробныя, яшчэ не намочаныя прыбоем каменьчыкі. Кулакоўскі. // Шум, які ўтвараюць гэтыя хвалі. Цяпер і я сяджу у пальмавых алеях, Гляджу у даль і слухаю прыбой... Гурло.

2. Месца каля берага, куды б’е хваля. Зона прыбою. Паласа прыбою.

3. Спец. Павелічэнне ў аб’ёме (кучы камення), якое атрымліваецца пасля драбнення буйнага каменю на шчэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tumultuous [tju:ˈmʌltʃuəs] adj.

1. расхвалява́ны, устурбава́ны; неспако́йны

2. гаваркі́; шу́мны, бу́рны;

a tumultuous reception гара́чы прыём;

tumultuous waves бурлі́выя хва́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зне́куль, прысл.

Разм. Тое, што і аднекуль. І бягуць, і бягуць знекуль хвалі, без канца, без пачатку бягуць. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ніцца, ‑ніцца; незак.

Станавіцца пеністым, пакрывацца пенай. Пеніцца віно. Пеняцца хвалі. □ Як вокам ахапіць — Бушуе мора, Пеніцца, кіпіць. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зыб

1. Усплёск хвалі, ваганне вады (БРС).

2. Дрыгвяністая паверхня балота (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

набе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; -бе́г, -гла; -бяжы́; зак.

1. на каго-што. Наскочыць з разбегу, з разгону.

Н. на прахожага.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Хутка насунуўшыся, пакрыць сабой нейкую прастору (пра хвалі, хмары і пад.).

Хвалі набеглі на бераг.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сабрацца ў адным месцы ў вялікай колькасці.

Набегла шмат народу.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Павялічыцца ў суме, колькасці.

Набеглі працэнты.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Раптам узнікнуць, з’явіцца (пра думкі, пачуцці і пад.).

Набеглі трывожныя думкі.

Слёзы набеглі.

◊

Набегчы на памяць (разм.) — успомніцца.

|| незак. набяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

SW (пісьмовае скар. ад) : 1. short waves каро́ткія хва́лі (радыё)

2. south-west паўднёвы за́хад;

SW Australia Паўднёва-Захо́дняя Аўстра́лія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)