ультрамікраскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ультрамікраскапіі; з памерамі, меншымі даўжыні хвалі бачнага святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

surge​2 [sɜ:dʒ] v.

1. уздыма́цца; падыма́цца; апуска́цца (пра хвалі)

2. хвалява́цца (пра натоўп)

3. нараста́ць (пра пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wavelength [ˈweɪvleŋθ] n. phys. даўжыня́ хва́лі

♦

be on the same wavelength infml разуме́ць адзі́н аднаго́ (з паўсло́ва)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хваляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Канал, уздоўж якога распаўсюджваюцца электрамагнітныя (радыёхвалявод) або гукавыя (акустычны хвалявод) хвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БУРУ́НЫ,

хвалі, якія разбураюцца з пенай на некаторай адлегласці ад берага (у адрозненне ад прыбою). Утвараюцца звычайна над падводнымі валамі, рыфамі, водмелямі. Адрозніваюць «ныральныя» буруны, што ўзнікаюць пры поўным разбурэнні хвалі, і «слізгальныя» буруны — пры частковым, неаднаразовым разбурэнні.

т. 3, с. 354

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

high sea

а) высо́кія мо́цныя хва́лі

б) адкры́тае мо́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

swallow up

праглыну́ць; схава́ць (пра хва́лі, це́мру); ца́лкам захапі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

undertow

[ˈʌndərtoʊ]

n.

1) мо́цная падво́дная плынь

2) адлі́ў хва́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пе́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Рабіць пеністым, узнімаць пену на паверхні чаго‑н. Вецер пеніў хвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэнтге́н ’кароткія электрамагнітныя хвалі’ (ТСБМ), рэнге́нт ’тс’ (Сл. ПЗБ), рэге́нт ’тс’ (Сл. ПЗБ, Яўс.). З рус. рентге́н ’тс’, якое з ням. Röntgen ад прозвішча нямецкага фізіка W. Roentgen (Булыка, СІС, 2, 325).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)