насвяткава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

Уволю, многа пасвяткаваць. Насвяткаваліся, цяпер трэба за работу брацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць; -во́жаны; зак.

1. чаго. Прывезці за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго-н.

Н. пяску і гліны.

2. каго. Уволю павазіць, пакатаць.

Н. на санках.

|| незак. наво́жваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гульну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Добра, уволю пагуляць (на свяце, вечарынцы, вяселлі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нараўці́ся, ‑равуся, ‑равешся, ‑равецца; ‑равёмся, ‑равяцеся; пр. нароўся, ‑раўлася, ‑раўлося; зак.

Разм. Параўці доўга, уволю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насмяя́цца, -мяю́ся, -мяе́шся, -мяе́цца; -мяёмся, -меяце́ся, -мяю́цца; -ме́йся; зак.

1. Уволю пасмяяцца (разм.).

Н. ў час спектакля.

2. з каго-чаго, над кім-чым і без дап. Аднесціся да каго-, чаго-н. з насмешкай; абразіць.

Н. над пачуццямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагамані́цца, ‑манюся, ‑монішся, ‑моліцца; зак.

Разм. Пагаманіць доўга, уволю. Людзі гаманілі і не маглі нагаманіцца. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наганя́цца 1, ‑яецца; незак.

Зал. да наганяць.

наганя́цца 2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм. Уволю набегацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наспа́цца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; ‑спімся, ‑спіцеся, ‑сняцца; зак.

Разм. Уволю, многа паспаць. Наспацца ў вольны дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напе́цца, ‑пяюся, ‑пяешся, ‑пяецца; ‑пяёмся, ‑пеяцеся; зак.

Разм. Уволю, доўга папець. Вясёлыя дзянькі. Напрацуешся, напяешся, нарагочашся! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́савацца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.

Разм. Уволю паласавацца. Наласаваўшыся ўволю, мядзведзі станавіліся на заднія лапы і пачыналі дужацца. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)