геапалі́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Ілжэнавуковая, рэакцыйная буржуазная тэорыя, згодна якой геаграфічнае асяроддзе з’яўляецца рашаючым фактарам развіцця грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінеты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кінетыкі. Кінетычная тэорыя.
2. Які мае адносіны да руху. Кінетычная энергія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
протаплазматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пратаплазмы; звязаны з вывучэннем пратаплазмы. Протаплазматычная клетачная тэорыя. // Які складаецца з пратаплазмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kinetic
[kəˈnetɪk]
adj.
кінэты́чны
kinetic energy — кінэты́чная энэ́ргія
kinetic theory — кінэты́чная тэо́рыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sandwich coarse [ˈsænwɪdʒˌkɔ:s] n. BrE курс навуча́ння, дзе чаргу́ецца тэо́рыя і пра́ктыка; спалучэ́нне прафесі́йнай і агу́льнай адука́цыі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Theoríe
f -, - í¦en тэо́рыя
éine ~ áufstellen — прапано́ўваць [высо́ўваць] тэо́рыю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кинети́ческий мех., физ. и пр. кінеты́чны;
кинети́ческая тео́рия кінеты́чная тэо́рыя;
кинети́ческая эне́ргия кінеты́чная эне́ргія.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
адно́снасць, ‑і, ж.
Уласцівасць адноснага (у 1 знач.). Матэрыялістычная дыялектыка Маркса і Энгельса безумоўна ўключае ў сябе рэлятывізм, але не зводзіцца да яго, г. зн. прызнае адноснасць усіх нашых ведаў не ў сэнсе адмаўлення аб’ектыўнай ісціны, а ў сэнсе гістарычнай умоўнасці межаў набліжэння нашых ведаў да гэтай ісціны. Ленін.
•••
Тэорыя адноснасці гл. тэорыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імаве́рнасць, ‑і, ж.
Аб’ектыўная магчымасць ажыццяўлення чаго‑н., ступень ажыццявімасці. Імавернасць падзей. // Ступень абгрунтаванасці, упэўненасці ў праўдападобнасці або ажыццявімасці чаго‑н.; верагоднасць, дапушчальнасць. Такое дапушчэнне набывае тым большую імавернасць, што дыплом доктара медыцыны Скарына атрымаў у Італіі і мог быць таму прынят у Празе пазней за італьянскага батаніка. Алексютовіч.
•••
Тэорыя імавернасцей гл. тэорыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меркантылі́зм, -у, м.
1. Эканамічная тэорыя і палітыка гандлёвай буржуазіі Еўропы 16—18 стст., накіраваная на стымуляванне экспарту для перавышэння яго над імпартам з мэтай прыцягнення грошай у краіну.
2. перан. Дробязная ашчаднасць, гандлярства (кніжн.).
|| прым. меркантылісты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)