Сюд ’тут’ (калінк., З нар. сл.), сюд‑туд ’раз-пораз, вельмі часта; узад і ўперад, з аднаго боку ў другі’ (ТСБМ, Сцяшк.), сюд‑не‑ту́д, сюд‑ту́д, сюд‑то‑ту́д ’тс’ (ТС), з перасэнсаваннем абедзвюх частак і збліжэннем да тут (гл.): сют‑тут ’хутка’ (Сл. ПЗБ). Скарачэнне з сюды‑туды; гл. сюды, туды.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перабазі́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.
Перамясціцца на новую базу. Мы .. спяшаліся падрыхтаваць запасную базу. Туды павінен быў перабазіравацца наш атрад.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассаба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Разм. Разбэсціцца, распусціцца. І так рассабачыўся [Пракоп], што пасля ўжо куды сам захоча, туды і ідзе.Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ко́лева ’мядовая сыта і пакрышаныя туды абаранкі або булка’ (Кос.). Магчыма, праз значэнне ’дробнае зерне’, да каліва (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
buzz2[bʌz]v.
1. гусці́, гудзе́ць
2. ху́тка і шу́мна ру́хацца, хадзі́ць туды́ і сюды́;
The town was buzzing with tourists. Горад гудзеў ад турыстаў.
buzz about[ˌbʌzəˈbaʊt]phr. v. ху́тка ру́хацца, мітусі́цца, хадзі́ць туды́ і сюды́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
уза́д, прысл.
Назад; у процілеглы бок. [Васіль] пацягнуў гармату ўзад да таго дома, з якога ад куляў сыпалася тынкоўка.Карпюк.
•••
Ні ўзад ні ўперад — ні сюды ні туды.
Узад і ўперад; узад-уперад (здзеясловаміруху) — з аднаго канца ў другі, сюды і туды. Штурхаючыся, збіваючы людзей з ног, Толя бегаў ўзад і ўперад.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выжа́рына, ‑ы, ж.
Выгаралы ўчастак балота, лесу. // Некалі выгаралае месца на балоце. Аўтобус туды [у вёску] ходзіць толькі ўлетку, калі паперасыхаюць усе выжарыны.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
neither here nor there
не на тэ́му; ні туды́ ні сюды́, ні там ні сям
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Retourfahrschein
[-tu:r]
m -s, -e зваро́тны біле́т, бі́лет туды́ і наза́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)