тра́ціцца разм Geld áusgeben* [verschwénden]; Áusgaben máchen; зал. стан veráusgabt [áusgegeben] wérden; гл траціць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
карчане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Моцна азябшы, траціць адчувальнасць. Рукі карчанеюць на марозе. □ Цэментовая падлога ў камеры намерзла, босыя ногі пачалі карчанець. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца грубым, страчваць мяккасць.
Голас грубее.
Рукі грубеюць.
2. Траціць далікатнасць, станавіцца менш культурным.
|| зак. агрубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е, загрубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і пагрубе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
берагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; бяро́г, берагла́, -ло́; -ражы́; незак., каго-што.
1. Захоўваць, ашчадна расходаваць; марна не траціць.
Б. здароўе.
Б. кожную капейку.
2. Клапатліва ахоўваць каго-, што-н., засцерагаць ад чаго-н.
Б. тайну.
Б. дзіця.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
stale2 [steɪl] v. тра́ціць навізну́, старэ́ць; зно́швацца; станаві́цца нясма́чным, вычыха́цца (пра піва, віно і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
squander
[ˈskwɑ:ndər]
v.t.
растра́чваць; марнатра́віць, ма́рна тра́ціць, прагу́льваць (час, сі́лы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
маталы́га, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑лызе, Т ‑ай (‑аю), ж.
Разм. неадабр. Той (тая), хто неразумна траціць грошы, маёмасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. Злучацца, змешвацца з чым-н.; перамешвацца.
Мяшаюцца пахі лугавых кветак.
2. Умешвацца ў што-н. (разм.).
М. ў чужыя справы.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Прыходзіць у беспарадак, блытацца; траціць яснасць.
Думкі мяшаюцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
губля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.
1. Прападаць, знікаць.
Дробныя рэчы часта губляюцца.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рабіцца непрыметным, нябачным.
Сцежка гублялася ў бярэзніку.
3. перан. Траціць самавалоданне, хвалявацца.
Ён не губляўся ні пры якіх абставінах.
|| зак. згубі́цца, згублю́ся, згу́бішся, згу́біцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
халадне́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.
1. Станавіцца халодным, халаднейшым.
Бліжэй к вечару паветра халаднела.
Рукі пачынаюць х.
2. перан. Траціць душэўную цеплыню, станавіцца абыякавым.
Дружба астывала, халаднела.
|| зак. пахаладне́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)