ко́лер, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Светлавы тон чаго-н.; афарбоўка.

Блакітны к.

Сукенка колеру марской хвалі.

2. У жывапісе: адценне фарбы, густата, ступень яе яркасці.

|| прым. ко́лерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дактара́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Педантычна павучальны, катэгарычна (пра тон, манеру гаварыць).

[Ад лац. doctoralis — уласцівы настаўніку, вучонаму.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Спец. Галоўны, асноўны тон ладу.

[Іт. tonica.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задзі́рлівы разм. ráuflustig, ráufsüchtig, stréitsüchtig;

задзі́рлівы тон frécher Ton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

conciliatory

[kənˈsɪliətɔri]

adj.

прымірэ́нчы (тон, настро́і)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

expressionless [ɪkˈspreʃənləs] adj. невыра́зны;

an expressionless face/voice/tone невыра́зны твар/го́лас/тон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tone

[toʊn]

1.

n.

1) тон -у m.

2) тон -у m., мане́ра f.

a moral tone — павуча́льны тон

3) хара́ктар -у m., агу́льны вы́гляд, стыль -ю m.

tone of elegance — тон элега́нтнасьці

4) афарбо́ўка f., ко́лер -у m.; адце́ньне ко́леру

I like the soft green tone of this painting — Мне падаба́ецца спако́йны зялёны тон гэ́тага малю́нку

2.

v.

надава́ць тон; задава́ць тон (паказва́ць пры́клад)

•

- tone down

- tone up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нізкапакло́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нізкапаклонніка; уласцівы яму. Нізкапаклонніцкі тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультыматы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае характар ультыматуму; катэгарычны. Ультыматыўнае патрабаванне. Ультыматыўны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выражае просьбу, мае ў сабе просьбу. Упрашальны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)