cement​1 [sɪˈment] n.

1. цэме́нт

2. вя́зкае рэ́чыва, яко́е цэменту́е

3. су́вязь, злуча́льная сі́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бяззлу́чнікавы, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — звязаны ў сінтаксічнае цэлае без дапамогі злучнікаў. Бяззлучнікавы сказ. Бяззлучнікавая сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асацыяты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да асацыяцыі (у 3 знач.). Асацыятыўны працэс. Асацыятыўная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канча́так, ‑тка, м.

Зменная частка слова, якая паказвае на сінтаксічную сувязь яго з іншымі словамі; флексія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотатэлегра́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фотатэлеграфа. Фотатэлеграфны апарат. // Які ажыццяўляецца праз фотатэлеграф. Фотатэлеграфная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skomunikować się

зак. звязацца, наладзіць сувязь;

skomunikować się z kim — наладзіць сувязь з кім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powiązanie

powiązani|e

н. сувязь;

~e wzajemne — узаемная сувязь; узаемасувязь;

~a międzynarodowe — міжнародныя сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zusámmenhalt

m -(e)s

1) су́вязь, саліда́рнасць; згуртава́насць

2) мо́цнасць, трыва́ласць; це́сная су́вязь; фіз. счапле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

непасрэ́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае прамежкавых звёнаў; прамы.

Непасрэдная сувязь.

2. Які робіць усё без сумнення, кіруючыся толькі ўнутранымі схільнасцямі; просты, шчыры.

Непасрэдная натура.

Паводзіць сябе непасрэдна (прысл.).

|| наз. непасрэ́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Náchrichtenwesen

n -s слу́жба су́вязі, су́вязь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)