экспрэсіяністы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экспрэсіянізму, экспрэсіяніста. Экспрэсіяністычны стыль. Экспрэсіяністычная выстаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

business English [ˌbɪznəsˈɪŋglɪʃ] n. дзелава́я (англі́йская) мо́ва; дзелавы́ стыль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прымітыві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік прымітывізму. Стыль яго [Драздовіча] малюнкаў блізкі да прымітывістаў. Шматаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцыля́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канцылярыі, належыць ёй. Канцылярскія справы. Канцылярскі работнік. Канцылярскія тавары. // Характэрны, уласцівы канцылярыі. Канцылярская валакіта. // Сухі, невыразны, насычаны словамі, характэрнымі для мовы дзедавых папер (пра стыль, мову). Канцылярскі стыль.

•••

Канцылярскі почырк гл. почырк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slangy [ˈslæŋi] adj. жарго́нны, вульга́рны, прастамо́ўны;

slangy style вульга́рны стыль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэнеса́нс, ‑у, м.

1. Тое, што і Адраджэнне (у 2 знач.).

2. Архітэктурны стыль эпохі Адраджэння.

[Фр. Renaissance — адраджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзо́паўскі, ‑ая, ‑ае.

Багаты алегорыямі, намёкамі з мэтай скрыць прамы сэнс выказвання. Эзопаўскі стыль. Эзопаўская мова.

[Ад імя старажытнагрэчаскага байкапісца Эзопа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампі́р, -у, м.

Мастацкі (галоўным чынам у архітэктуры) стыль, які ўзнік у Францыі ў канцы 18 — пачатку 19 ст., заснаваны на імітацыі антычных узораў.

Будынак у стылі а.

|| прым. ампі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напы́шлівы

1. (фанабэрысты) ufgeblasen;

2. (стыль) schwülstig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schwmmart

f -, -en стыль [спо́саб] пла́вання

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)