БАБІ́НАВІЧЫ,

два паселішчы эпохі неаліту (4—3-е тыс. да нашай эры) каля в. Бабінавічы Лёзненскага р-на Віцебскай вобласці. Раскопкамі выяўлены рэшткі посуду, блізкага да керамікі верхня-волжскай культуры, кераміка нёманскай культуры, крамянёвыя прылады (наканечнікі стрэл, разцы, нажы і інш.). Стаянкі неаліту на У Бел. Падзвіння і ў прылеглых раёнах Верхняга Падняпроўя з-за іх гіст. агульнасці атрымалі назву «помнікі бабінавіцкага тыпу».

т. 2, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

А́ГА

(Bufo marinus),

рапуха атр. бясхвостых. Сустракаецца ў Паўд. і Цэнтр. Амерыцы.

Даўж. цела да 25 см. Па баках галавы вял. калявушныя залозы (паратыды). Мае найб. развітыя сярод земнаводных лёгкія. Актыўная ноччу. Самка адкладвае да 35 тыс. ікрынак. Вельмі пражэрлівая: корміцца насякомымі, малюскамі і інш. дробнымі жывёламі. Разводзяць для знішчэння шкоднікаў на плантацыях цукр. трыснягу. Атрутнымі выдзяленнямі скурных залоз ага змазваюць наканечнікі стрэл.

т. 1, с. 68

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адзіно́чны

1. в разн. знач. одино́чный; (индивидуальный — ещё) едини́чный;

а. стрэл — одино́чный вы́стрел;

~нае заключэ́нне — одино́чное заключе́ние;

а. палёт — ав. одино́чный полёт;

2. грам. еди́нственный;

а. лік — еди́нственное число́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

холосто́й в разн. знач. халасты́;

холосто́й вы́стрел халасты́ стрэл;

холосто́й челове́к халасты́ чалаве́к;

холосто́й ход маши́ны техн. халасты́ ход машы́ны;

холосто́й шкив техн. халасты́ шкіў;

холосто́й патро́н воен. халасты́ патро́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халасты́

1. (чалавек) lédig, únverheiratet;

2. тэх leer, Leer-; blind, Blind-;

халасты́ ход Léerlauf m -(e)s; вайск халасты́ патро́н Plátzpatrone f -, -n;

халасты́ зара́д blínde Ládung;

халасты́ стрэл Blíndschuss m -es, -schüsse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ГІ́ДРА,

у грэчаскай міфалогіі пачварная 9-галовая змяя, якая жыла ў Лернейскім балоце на п-ве Пелапанес, параджэнне пачвар Тыфона і Яхідны. Ядавітае дыханне гідры знішчала ўсё жывое. Лічылася непераможнай, бо на месцы адсечанай галавы ў яе вырасталі 2 новыя. Паводле міфа, Геракл з дапамогай пляменніка Іалая стаў прыпальваць абрубкі шыі і забіў гідру, а яе жоўць і кроў выкарыстоўваў як смяротны яд для стрэл.

т. 5, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

paff

I

int баба́х!, бац!; ~!

ging der Schuss los — баба́х! ля́снуў стрэл

II

ich war ganz ~ — разм. я быў ура́жаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

strzał, ~u

м.

1. стрэл;

celny strzał — трапны стрэл;

strzał długi (krótki) — пералёт (недалёт);

2. горн. выбух;

3. спарт. удар; кідок;

oddać strzał — ударыць па варотах;

strzał samobójczy — аўтагол; гол у свае вароты;

4. шахм. зняцце фігуры праціўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гру́кнуць сов., однокр., разг. сту́кнуть; громыхну́ть, хло́пнуть; гро́хнуть;

г. бо́там аб падло́гу — сту́кнуть сапого́м о́б пол;

не́дзе ~нуў стрэл — где́-то гро́хнул вы́стрел;

г. руко́й па стале́ — сту́кнуть руко́й по́ столу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pęk, ~u

м. пук; вязка; звязак;

pęk listów — пук пісьмаў;

pęk strzał — пук стрэл;

pęk kwiatów — пук кветак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)