Hérzensangst
f -, -ängste мо́цны страх, трыво́га, збянтэ́жанасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пабо́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Крыху баяцца, адчуваць страх. Пабойвацца ісці лесам. □ Старога Яна пабойваліся і паважалі. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
По́лах ’спалох, перапуд, пярэпалах’ (Др.-Падб., Гарэц., Яруш., Нас., Касп.). Укр. поло́х ’страх’, рус. поло́х ’тс’, н.-луж. płoch ’тс’, сюды ж чэш., славац. plachý ’палахлівы; нясмелы’, славен. plah ’нясмелы’, серб.-харв. пла̏х ’хуткі, рэзкі’, балг. плах ’нясмелы, палахлівы; страх’. Прасл. *polxъ, магчыма, роднаснае грэч. πάλλω ’ўзбуджаю, уражваю’ (Фасмер, 3, 317). Паводле Сноя (448; гл. таксама SR, 35, 3, 269–275), узыходзіць да і.-е. *polo‑ ’страх’, вытворнае ад *pel‑ ’устрывожыць’, сюды ж гоц. us‑filma ’перапалоханы’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
неўсвядо́млены (несвядомы) únbewusst, únüberlegt; únwillkürlich (нявольны); únerklärlich (незразумелы);
неўсвядо́млены страх éine únerklärliche Angst
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
андрафо́бія
(ад гр. aner, andros = мужчына + phobos = страх)
нянавісць да мужчын, страх перад мужчынамі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
мізафо́бія
(ад гр. mysos = неахайнасць, забруджванне + -фобія)
назойлівы страх забруджвання, заражэння.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
забая́цца, ‑баюся, ‑баішся, ‑баіцца; зак. каго-чаго і без дап.
Адчуць боязь, страх; спужацца. [Ксаверы:] Вялікай сілы кожны забаіцца. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
éinflößen
vt
1) уліва́ць
2) наганя́ць (страх)
j-m Furcht ~ — выкліка́ць страх у каго́-н.
Mut ~ — надава́ць бадзёрасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пераля́к ’перапалох’ (слонім., Станк.; Нар. Гом.; Бяльк., Растарг.), у выразах: з пераліяу (Нар. Гом.), од пырыля́ку, пярэ́ляку (брэсц., ЛА, 3). Укр. переля́к, рус. пск., смал., бранск., пенз. переля́к ’перепалох, страх’, польск. przeląk ’перапалох, страх’, славац. preľakaný ’напалоханы’, preľaknutie ’перапалох’. Да прасл. *per‑lękъ > пера- і ляк 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сціго́та ’кій, палка’ (Сцяшк. Сл.). Няясна; магчыма, з азванчэннем да сціхо́т ’страх, жах’, гл. сціхат.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)