Fléischgericht

n -(e)s, -e мясна́я стра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Tágesgericht

n -(e)s, -e дзяжу́рная стра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мурцоўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Разм. Посная страва з крышанага ў ваду з алеем або ў квас хлеба з цыбуляй. Папаеў мурцоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пе́траўка ’страва з кураціны’ (хойн., Мат. Гом.). Відаць, дэфармаванае патраўка ’страва, верашчака, мачанка’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галушка назоўнік | жаночы род

  1. Круглы камяк, шарык, скачаны з чаго-н. мяккага.

    • Г. цеста.

  2. множны лік: Страва ў выглядзе клёцак (з дранай бульбы або мукі), звараная на булёне ці на малацэ.

|| прыметнік: галушачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дзяжурны прыметнік

  1. Такі, які нясе дзяжурства.

    • Д. урач.
    • Д. магазін (які працуе пазней за іншыя магазіны).

  2. Асоба, якая нясе дзяжурства.

    • Д. па кухні.

  3. Загадзя падрыхтаваны, пастаянна ўжывальны.

    • Дзяжурная страва ў рэстаране.
    • Дзяжурныя цытаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

mięsiwo

н. зборн. мясное; мясная страва; мяса

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

risotto

н. кул. рызота (страва з рысу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

roślinny

раслінны;

pokarm roślinny — раслінная ежа (страва)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cynaderki

мн. кул. цынадэркі (страва з нырак)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)