кветкаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кветкаводства, звязаны з ім. Кветкаводчая гаспадарка. Кветкаводчая станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёвяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радыёвяшчання, прызначаны для яго. Радыёвяшчальная праграма. Радыёвяшчальная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмаста́нцыя, ‑і, ж.

Спецыяльнае збудаванне з апаратурай для прыёму і рэгістрацыі сейсмічных хваль; сейсмічная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozgłośnia

ж. радыёвяшчальная станцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гідраста́нцыя

(ад гідра- + станцыя)

тое, што і гідраэлектрастанцыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пэўнай зоны, характэрны ёй. Занальная доследная станцыя. Занальны турнір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідралака́тар, ‑а, м.

Спец. Гідраакустычная станцыя (прыбор) для вызначэння месцазнаходжання падводных аб’ектаў пры дапамозе гукавых сігналаў.

[Ад грэч. hýdōr — вада і лац. loco — размяшчаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэтрансляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рэтрансляцыі, служыць для яе. Рэтрансляцыйная станцыя. Рэтрансляцыйная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тупіко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны, з’яўляецца тупіком (у 1, 2 знач.). Тупіковая вуліца. Тупіковая станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ям, ‑а, м.

Гіст. Паштовая станцыя або паселішча на паштовым тракце, дзе праезджыя мянялі паштовых коней.

[Ад цюрк. jam — паштовая станцыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)