Verbum

наскака́цца, ‑скачуся, ‑скачашся, ‑скачацца; зак.

Разм.

1. Стаміцца, скачучы цераз што‑н. Наскакацца цераз канавы.

2. Уволю, многа паездзіць на кані.

3. Уволю, многа патанцаваць. [Хлопец:] — Танцы будуць, наскачамся ўволю! Ракітны.

уверадзі́цца, увораджуся, увярэдзішся, увярэдзіцца; зак.

Разм. Стаміцца, змарыцца. [Гараська:] — Калі засеяць тую зямлю — увярэдзішся жаць. Алешка. / у іран. ужыв. [Уладзік:] — А што табе ці мне пашкодзіць і прайсціся? Падумаеш, паны, увярэдзімся! Брыль.

накі́дацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца, кідаючы.

накіда́цца ​¹, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да накінуцца.

2. Зал. да накіда́ць ​¹.

накіда́цца ​², ‑аецца; незак.

Зал. да накіда́ць ​².

павярэ́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Стаміцца, адчуць сябе нездаровым ад цяжкай работы, доўгай хадзьбы і пад. — Даволі, сарокі, час марнаваць, не павярэдзіцеся, калі ўдваіх і возьмеце мяш[ок], — прыкрыкнуў дзед. Васілевіч.

здаро́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Стаміцца, змарыцца ў дарозе. Я здарожыўся, сеў каля хатак, Чакаючы сонейка, У блакнот свой заношу пачатак Вандроўнага дзённіка. Куляшоў. — Сядайце, калі ласка, здарожыліся нябось, — запрасіла Таццяна. Пальчэўскі.

знудзі́цца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Нудзячыся, сумуючы па кім‑, чым‑н., змучыцца, стаміцца. З кожным крокам Віця ўсё мацней адчуваў, як знудзіўся ён за гэты час па маці, па роднай вёсцы. Корзун.

намата́цца ​¹, ‑аецца; зак.

Навіцца, накруціцца на што‑н. Ніткі намагаліся на шпульку.

намата́цца ​², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца ад клопатаў, беганіны па якіх‑н. справах; заматацца. Наматацца за дзень.

загайда́цца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і заго́йдацца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Гайдаючыся, стаміцца, абяссілець. Загайдацца на арэлях.

загайда́цца ​², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і заго́йдацца ​², ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць гайдацца, гойдацца.