магнезі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

Мінерал белага або жаўтавата-шэрага колеру; прыродная вуглякіслая соль магнію (выкарыстоўваецца як вогнеўстойлівы матэрыял).

[Ад н.-лац. magnesia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасфа́т, ‑у, М ‑фаце, м.

Спец. Соль фосфарнай кіслаты, якая выкарыстоўваецца як угнаенне, а таксама ў тэхніцы і медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, метал серабрыста-белага колеру.

•••

Марганцавакіслы калій — каліевая соль марганцавай кіслаты ў выглядзе цёмна-фіялетавых крышталяў.

[Араб. kali.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bicarbonate

[baɪˈkɑ:rbənet]

1.

n., Chem.

двухвуглякі́слая соль

2.

adj.

двухвуглякі́слы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вы́лучыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

1. Вызначыцца чым-н. сярод іншых.

В. сваімі здольнасцямі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выйсці, выступіць з чаго-н. у выніку пэўных працэсаў.

У працэсе рэакцыі вылучылася соль.

|| незак. вылуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. вылучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Салёны ’які ўтрымлівае ў сабе соль, насычаны соллю’, ’прыпраўлены соллю, занадта пасолены’, ’прыгатаваны ў запас з соллю, у салёным растворы’ (ТСБМ, ТС, Сцяшк. МГ). Рус. солёный ’тс’. Руск.-бел. інавацыя ад соль; параўн. салоны, або першапачатковы залежны дзеепрыметнік мін. ч. ад саліць, які потым стаў прыметнікам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ки́слый в разн. знач. кі́слы;

ки́слая соль хим. кі́слая соль;

ки́слое молоко́ кі́слае малако́;

ки́слые во́ды (исто́чники, ключи́) кі́слыя во́ды (крыні́цы);

ки́слые щи кі́слая капу́ста;

ки́слая улы́бка кі́слая ўсме́шка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́варить сов., в разн. знач. вы́варыць, мног. павыва́рваць;

вы́варить мя́со вы́варыць мя́са;

вы́варить соль вы́варыць соль;

вы́варить пя́тна на пла́тье вы́варыць (павыва́рваць) пля́мы на суке́нцы;

вы́варить бельё вы́варыць бялі́зну;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рассы́пать сов., в разн. знач. рассы́паць, мног. парассыпа́ць;

рассы́пать соль рассы́паць соль;

рассы́пать муку́ по мешка́м рассы́паць муку́ ў мяшкі́;

рассы́пать ро́ту в цепь воен. рассы́паць ро́ту ў ланцу́г;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

jodowany

jodowan|y

ёдаваны;

sól ~a — ёдаваная соль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)