абво́ страны , ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад абвастрыць.
2. у знач. прым. Пра рысы твару — завостраны, з адзнакамі схуднеласці.
3. у знач. прым. Больш востры, чым звычайна; павышаны, узмоцнены (пра пачуцці, успрыманні і пад.). Абвостраны слых .
4. у знач. прым. Жорсткі, напружаны (аб якіх‑н. адносінах, супярэчнасцях). Абвостраная барацьба. Абвостраныя класавыя супярэчнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
це́ шыць
1. гл.
2. (песціць зрок , слых і г. д. vt í cken vt á ben vt
3. (забаўляць ) ergötzen vt ú stigen vt á lten* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
чу́ цца , чу́ юся, чу́ ешся, чу́ ецца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Быць чутным, успрымацца на слых .
Чулася музыка.
Чуўся смех.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Успрымацца органамі пачуццяў; адчувацца.
Чуецца пах кветак.
У песні чуўся смутак і жальба.
3. у знач. пабочн. сл. чу́ ецца , чу́ лася . Адчувацца, думацца.
Яна ківала галавой, але, чулася, была занята сваімі думкамі.
4. як або якім чынам . Адчуваць сябе, быць у пэўным стане.
Добра чулася нам у лесе.
|| зак. пачу́ цца , -чу́ ецца (да 1 і 2 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АСТУ́ ЖАЎ (сапр. Пажараў ) Аляксандр Аляксеевіч
(28.4.1874, Варонеж — 1.3.1953),
рускі акцёр. Нар. арт. СССР (1937). Сцэн. дзейнасць пачаў у 1895. З 1898 у Малым т-ры. Прадстаўнік героіка-рамант. школы, трагік. У 1910, страціўшы слых , распрацаваў сістэму прыёмаў, якія далі магчымасць выступаць на сцэне. У мастацтве Астужава гуманістычны пафас і тэмперамент спалучаліся са шчырасцю і ўзнёсласцю выканання. Вяршыня творчасці — вобразы Атэла і Урыэля Акосты (аднайм. п’есы У.Шэкспіра і К.Гуцкава). Сярод інш. роляў: Рамэо («Рамэо і Джульета» Шэкспіра), Нязнамаў («Без віны вінаватыя» А.Астроўскага), Освальд («Здані» Г.Ібсена). Дзярж. прэмія СССР 1943.
т. 2, с. 59
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
grating
I [ˈgreɪtɪŋ]
n.
1) кра́ ты, pl. only, gen.а́ таў (на во́ кнах)
2) жале́ зная агаро́ джа
II [ˈgreɪtɪŋ]
adj.
1) рэ́ зкі, дзярлі́ вы, які́ дзярэ́
2) непрые́ мны, раздражня́ льны, які́ рэ́ жа слых
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Hören
n -s слых , здо́ льнасць чу́ ць
◊ es vergí ng ihm ~ und Sé hen — ён зусі́ м разгубі́ ўся, збянтэ́ жыўся ≅ у яго́ галава́ закруці́ лася
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
праслу́ хаць , -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. гл.
2. каго-што . Выслухаць ад пачатку да канца.
П. оперу . П. курс лекцый.
3. каго-што . Вызначыць на слых стан чаго-н. (спец. ).
П. лёгкія.
4. што . Слухаючы, не ўспрыняць, не пачуць (разм. ).
Баяцца, каб не п. галоўнае.
5. Выведаць па чутках, размовах.
П. аб прыездзе артыстаў.
6. каго-што . Правесці які-н. час слухаючы.
|| незак. праслу́ хваць , -аю, -аеш, -ае (да 2—5 знач. ); наз. праслу́ хванне , -я, н. і праслухо́ ўваць , -аю, -аеш, -ае (да 2—5 знач. ); наз. праслухо́ ўванне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
exquisite
[ɪkˈskwɪzɪt]
adj.
1) цудо́ ўны, захапля́ льны
2) во́ стры, мо́ цны
exquisite joy — ве́ льмі вялі́ кая ра́ дасьць
3) ве́ льмі до́ бры; надзвыча́ йны, даскана́ лы (пра густ, мане́ ры)
an exquisite ear for music — даскана́ лы музы́ чны слых
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
offend [əˈfend] v.
1. кры́ ўдзіць;
I didn’t mean to offend you. Я не хацеў цябе пакрыўдзіць.
2. зневажа́ ць (пачуцці ), выкліка́ ць агі́ ду;
offend the eye/the ear зневажа́ ць зрок/слых
3. fml against) паруша́ ць (закон, правіла і да т.п. ); рабі́ ць злачы́ нства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bystry
1. хуткі, скоры; порсткі;
2. праніклівы; кемлівы, кемны;
3. востры;
bystry wzrok — востры зрок;
bystry słuch — востры (чуйны) слых
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)