этымало́гія, -і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае паходжанне і роднасныя сувязі слоў.

2. Паходжанне таго або іншага слова ці выразу.

○

Народная этымалогія (спец.) — памылковае пераасэнсаванне запазычанага слова шляхам устанаўлення сувязі з вядомым словам роднай мовы на аснове некаторых агульных прымет, без уліку рэальных фактаў паходжання.

|| прым. этымалагі́чны, -ая, -ае.

Э. слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Vokabulár

[vo-]

n -s, -e спіс слоў, сло́ўнік, сло́ўнікавы запа́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Glossár

n -s, -e i -en гласа́рый, тлумача́льны сло́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

compile

[kəmˈpaɪl]

v.t.

1) склада́ць

to compile a dictionary — склада́ць сло́ўнік

2) зьбіра́ць; кампілява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

concordance

[kənˈkɔrdəns]

n.

1) зго́днасьць, зго́да f.

2) канкарда́нс -у m., сло́ўнік (а́ўтара, тво́ру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

polyglot

[ˈpɑ:lɪglɑ:t]

1.

n.

паліглёт -а m.

2.

adj.

шматмо́ўны

polyglot dictionary — шматмо́ўны сло́ўнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gazetteer

[,gæzəˈtɪr]

n.

1) сло́ўнік геаграфічных назо́ваў

2) esp. Brit. выдаве́ц афіцы́йнага дзяржа́ўнага бюлетэ́ню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скарачэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. скараціцца, скараціць.

2. Скарочанае абазначэнне, назва каго-, чаго-н.

Умоўныя скарачэнні.

3. Пропуск у якім-н. тэксце.

Раман друкуецца са скарачэннямі.

4. Звальненне з работы (разм.).

С. штату.

5. У словаўтварэнні: усячэнне слова, а таксама частка слова ці цэлае слова, утвораныя шляхам такога ўсячэння.

Слоўнік скарачэнняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухмо́ўны zwéisprachig, bilingual [-lıŋg´wɑ:l], bilinguisch [-´lıŋgwiʃ];

двухмо́ўны сло́ўнік zwéisprachiges Wörterbuch;

узгадава́цца ў двухмо́ўным асяро́ддзі zweísprachig áufwachsen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

polyglot​2 [ˈpɒliglɒt] adj. fml шматмо́ўны;

a polyglot dictionary шматмо́ўны сло́ўнік;

the polyglot Bible Бі́блія з тэ́кстамі на не́калькіх мо́вах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)