субты́льны

(лац. subtilis)

1) кволы, слабы;

2) далікатны (аб чалавеку).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

słabizna

ж.

1. разм. слабае месца, слабы бок;

2. слабы твор;

3. уст. пахвіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Млі́чавы, млічо́ві ’які млее, убачыўшы кроў’, ’слабы, невынослівы’ (Нікан.). Да польск. mdleć ’слабець’, mdły ’слабы, бяссільны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нясто́йкі, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якому не ўласціва стойкасць; нетрывалы, слабы. Нястойкія духі.

2. перан. Які лёгка паддаецца чужому ўплыву. Нястойкі чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

frail

[freɪl]

adj.

1) кво́лы, слабы́ (напр. па́мяць)

2) ло́мкі, кро́хкі

3) мара́льна слабы́, няўсто́йлівы, слабахара́ктарны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lass

a сла́бы, сто́млены, вя́лы, ляні́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

powerless

[ˈpђʊərləs]

adj.

бясьсі́льны, слабы́; бездапамо́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

weakminded

[,wi:kˈmaɪndɪd]

adj.

слабы́ на ро́зум

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

няге́глы разм

1. únansehnlich; únschön;

2. (кволы, слабы) schwächlich; kränklich, gebréchlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

папра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак., што.

1. Спрасці ўсё, многае. [Жанкі:] — А што тая Сымоніха з ільном зробіць! Калі яна яго папрадзе? Чарнышэвіч.

2. чаго і без дап. Прасці некаторы час. Бабка Наста ўздыхнула. — Чаму ж, можна і папрасці. Колас. [Настасся:] — Ой, Андрэй! Хоць бы лёну добрага папрасці... У нас жа такі малы, такі кароценькі, а слабы-слабы... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)