tempted [ˈtemptɪd] adj. схі́льны;
I’m very tempted to sell my house. Я схільны прадаць свой дом.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
split ticket [ˌsplɪtˈtɪkɪt] n. бюлетэ́нь, у які́м вы́баршчык падае́ свой го́лас за прадстаўніко́ў ро́зных па́ртый (ЗША)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прыблі́зіць сов., в разн. знач. прибли́зить;
п. кні́гу да вачэ́й — прибли́зить кни́гу к глаза́м;
п. свой прые́зд — прибли́зить свой прие́зд;
п. тава́рышаў да сябе́ — прибли́зить това́рищей к себе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
перасаджа́ць сов. (посадить всё, всех) пересажа́ть;
за свой век ён мно́га дрэў ~джа́ў — за свой век он мно́го дере́вьев пересажа́л;
акупа́нты няма́ла людзе́й ~джа́лі — оккупа́нты нема́ло люде́й пересажа́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
роданача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Продак, ад якога вядзе свой пачатак род¹ (у 2 знач.).
2. перан. Тое, што і заснавальнік.
В.
Дунін-Марцінкевіч і Ф.
Багушэвіч — роданачальнікі беларускага крытычнага рэалізму.
|| ж. роданача́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
старо́нні, -яя, -яе.
1. Які не мае адносін да гэтага калектыву, сям’і і пад.; чужы.
Староннія людзі.
2. Не свой, не ўласны, чый-н.
Старонняя падтрымка.
3. Які не мае непасрэдных, прамых адносін да чаго-н.; пабочны.
С. шум.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
арши́н уст. аршы́н, -на м.;
◊
видеть на два арши́на под землёй ба́чыць на два аршы́ны пад зямлёй;
ме́рить на свой арши́н ме́раць на свой аршы́н;
сло́вно арши́н проглоти́л ні́бы аршы́н праглыну́ў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
get round
а) ашука́ць, перахітры́ць
б) схілі́ць на свой бок
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сваё
1. мест. притяж., ср. своё; см. свой;
2. в знач. сущ. своё
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
спыні́ць, спыню́, спы́ніш, спы́ніць; спы́нены; зак.
1. каго-што. Затрымаць рух, ход, працу каго-, чаго-н., не даць магчымасці рухацца каму-, чаму-н.
Вінцэсь спыніў крокі.
С. канвеер.
2. што. Стрымаць, забараніць што-н.
С. бойку свавольнікаў.
С. распаўсюджванне хлусні.
3. перан., што на кім-чым. Затрымаць увагу на кім-, чым-н., накіраваць на каго-, што-н., засяродзіць на кім-, чым-н. (погляд, позірк); прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.
С. свой выбар на маладым спецыялісце.
|| незак. спыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. спыне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)