запаўня́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, якое дабаўляецца ў вяжучую масу і не раствараецца ў ёй.

Запаўняльнікі для бетонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гра́нула, -ы, мн. -ы, -нул, ж. (спец.).

Невялікі цвёрды кавалачак якога-н. рэчыва ў выглядзе зерня ці камячка.

Камбікорм у гранулах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бяло́к¹, -лку́, мн. -лкі́, -лко́ў, м.

Складанае арганічнае рэчыва, найбольш важная састаўная частка жывёльных і раслінных арганізмаў.

|| прым. бялко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перламу́тр, -у, м.

Каштоўнае рэчыва з пералівістай афарбоўкай, якое складае цвёрды ўнутраны слой некаторых ракавін.

|| прым. перламу́травы, -ая, -ае.

П. гузік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

таксі́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Ядавітае рэчыва, якое ўтвараецца мікраарганізмамі, а таксама некаторымі жывёламі і раслінамі.

|| прым. таксі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

труці́цца, тручу́ся, тру́цішся, тру́ціцца; незак. (разм.).

Прымаць атруту з мэтай самагубства або зазнаваць шкоднае дзеянне атрутнага рэчыва.

|| наз. тручэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

электро́ліз, -у, м. (спец.).

Хімічны працэс распаду рэчыва на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго электрычнага току.

|| прым. электро́лізны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Färbemittel

n -s, - фарбава́льнае рэ́чыва, фарбава́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Karmesn

n -s кармазі́н (фарбавальнае рэчыва)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Lagerbeständigkeit

f - сто́йкасць рэ́чыва (пры захаванні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)