прыся́жны, -ая, -ае.

1. Які прыняў прысягу (уст.).

2. перан. Пастаянны, заўсёдны (разм., жарт.).

П. жартаўнік.

○

Суд прысяжных — суд з удзелам выбарных ад насельніцтва асоб, якія выносяць рашэнне аб вінаватасці або невінаватасці падсуднага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

resolve​1 [rɪˈzɒlv] n. fml рашу́часць; рашэ́нне, наме́р;

make a resolve прыня́ць рашэ́нне;

His encouragement and support strengthened our resolve. Яго падбадзёрванне і падтрымка ўмацавалі нашу рашучасць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

санкцыянава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -ава́ны; зак. і незак. і санкцыяні́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (кніжн.).

Даць (даваць) санкцыю (у 1 знач.) на што-н.

С. чыё-н. рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспрынцыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае, не выражае пэўных прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў. Беспрынцыповы чалавек. Беспрынцыповы падбор кадраў. Беспрынцыповае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак.

Разм. Адправіцца куды‑н., рушыць. Ёсць такое рашэнне: Алесю і Андрэю вырушыць у разведку. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастанова, рашэнне, указ, рэзалюцыя

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

uchwalać

незак. вырашаць; прымаць рашэнне; прымаць; ухваляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uchwalić

зак. вырашыць; прыняць рашэнне; прыняць; ухваліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

adjudicate [əˈdʒu:dɪkeɪt] v. fml судзі́ць, разгляда́ць у арбітра́жным судзе́; выно́сіць рашэ́нне/прыгаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арыгіна́льны, -ая, -ае.

1. Не запазычаны, не перакладны, аўтэнтычны.

А. рукапіс.

2. Створаны ў выніку самастойнай творчасці.

Арыгінальнае рашэнне задачы.

3. Своеасаблівы, непадобны да іншых, дзіўны.

Арыгінальныя паводзіны.

Арыгінальна (прысл.) апранацца.

|| наз. арыгіна́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)