ко́цік

‘суквецце ў некаторых раслін’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́цік ко́цікі
Р. ко́ціка ко́цікаў
Д. ко́ціку ко́цікам
В. ко́цік ко́цікі
Т. ко́цікам ко́цікамі
М. ко́ціку ко́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манафа́г

‘жывёлы, якія харчуюцца толькі адным тыпам раслін або жывёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манафа́г манафа́гі
Р. манафа́га манафа́гаў
Д. манафа́гу манафа́гам
В. манафа́га манафа́гаў
Т. манафа́гам манафа́гамі
М. манафа́гу манафа́гах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мінская доследная станцыя па каларадскім жуку, нематодах і раку бульбы Усесаюзнага інстытута аховы раслін 2/17

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

trellis [ˈtrelɪs] n. падпо́рка для раслі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раслі́нны, -ая, -ае.

1. гл. расліна.

2. Які складаецца з раслін.

Р. корм.

3. Прыгатаваны, здабыты з раслін.

Р. тлушч.

4. Які жыве на расліне, раслінах.

Раслінная тля.

5. 3 малюнкам, адбіткам раслін.

Р. арнамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пустазе́лле, -я, н.

Дзікарослая расліна, якая засмечвае пасевы культурных раслін, а таксама (зб.) сукупнасць такіх раслін.

П. заглушыла бульбу.

|| прым. пустазе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наці́нне, -я, н., зб. (разм.).

Сцёблы агародных раслін; цяўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фітанцы́дны фитонци́дный;

~ная акты́ўнасць раслі́н — фитонци́дная акти́вность расте́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віёла², -ы, мн. -ы, -аў, м.

Род раслін сямейства фіялкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апы́рсквальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Апарат для апырсквання раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)