располо́женность ж.

1. (симпатия) прыхі́льнасць, -ці ж.;

2. (наклонность, восприимчивость) схі́льнасць, -ці ж., нахі́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасту́пны, -ая, -ае.

1. Такі, да якога можна прайсці, праехаць.

Лагер размясціўся ў даступным месцы.

2. Адкрыты для зроку.

Д. для назірання.

3. Які падыходзіць для ўсіх або многіх.

Даступныя цэны.

4. Лёгкі для разумення.

Даступная форма выкладання думак.

5. Які выклікае прыхільнасць да сябе.

Гэта быў д. просты чалавек.

|| наз. дасту́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страсць, -і, мн. -і, -е́й, ж.

1. Нястрымнае каханне, моцнае пачуццёвая цяга, захапленне.

Загарэцца страсцю да каго-н.

2. Моцнае захапленне чым-н., аддача ўсіх сваіх душэўных сіл якой-н. справе; натхненне, уздым, запал.

Са страсцю гаварыць, выступаць.

3. Пастаянная прыхільнасць да чаго-н., моцная цяга да чаго-н.

С. да кніг.

Тэатр — мая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

располага́ющий​II

1. прич. які́ (што) схіля́е, які́ (што) выкліка́е прыхі́льнасць;

располага́ющий к себе́ які́ (што) выкліка́е прыхі́льнасць да сябе́; см. располага́ть​III;

2. прил. (внушающий симпатию) сімпаты́чны, прые́мны, прыва́бны;

располага́ющая вне́шность прые́мны (прыва́бны) вы́гляд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przywiązanie

н. прыхільнасць; прывязанасць;

przywiązanie do brata — любоў да брата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прыдо́брыцца ’выклікаць чыю-небудзь прыхільнасць да сябе, увайсці ў ласку да каго-небудзь, робячы паслугі, падарункі і пад.; паддобрыцца’ (ТСБМ), прыдабры́цца ’прыкінуцца добрым’ (ашм., Стан.). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне ад добр‑, гл. добры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зала́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., каго.

Разм.

1. Стаміць, замучыць ласкамі. Залашчыць шчаня.

2. Выклікаць прыхільнасць да сябе, задобрыць ласкамі. Начная зязюленька Дзённую перакукуе, Залашчыць, задобрыць, Зашэпча і так зачаруе, Што ўсё стане іншым. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reciprocal [rɪˈsɪprəkl] adj. узае́мны;

reciprocal understanding узаемаразуме́нне;

reciprocal affection узае́мная прыхі́льнасць;

Such treaties provide reciprocal rights and obli gations. Такія пагадненні забяспечваюць узаемныя правы і абавязкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weakness [ˈwi:knəs] n.

1. сла́басць; недахо́п;

a weakness of character слабахара́ктарнасць

2. сла́бае ме́сца; схі́льнасць, прыхі́льнасць;

have a weakness for smth. мець сла́басць да чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заляца́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.; да каго.

Аказваць увагу, дагаджаць жанчыне, імкнучыся выклікаць прыхільнасць. Усе ў брыгадзе ведалі, што Віталь заляцаецца да Тамары, але ці карыстаецца ён поспехам у яе, пра гэта нічога пэўнага вядома не было. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)