Прыпы́нак, прыпу́нок ’месца спынення транспарту’ (Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Др.-Падб., ТСБМ, ТС), прыпы́н ’прыстанішча’ (Ласт.), прыпу́н ’прытулак, прыстанішча’; ’перапынак’ (ТС), прыпы́ніска ’прыстанак’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Дэрываты з рознымі суфіксамі ад прыпыні́ць (гл.), параўн. укр.припи́н, при́пинка ’перапынак, затрымка; прыпынак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паца́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Злёгку пасварыцца або пабіцца. [Галай:] — Я быў знайшоў .. [Прусавай] прытулак. Дык што ты думаеш, у першы дзень з гаспадаром пацапалася, на вуліцы мітынгаваць пачала.Асіпенка.[Аляксей:] — Гэта ж не тое, што я з кім пацапаўся, а потым пахадзілі-пахадзілі і зноў сябры.Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АВІ́ЖУС (Avyzius) Йонас
(н. 16.5.1922, в. Медгінай, Літва),
літоўскі пісьменнік. Нар. пісьменнік Літвы (1986). Аўтар кн. нарысаў «Першыя барозны» (1948), зб-каў апавяданняў і аповесцяў «Спадчына» (1949), «Людзі і падзеі» (1954), «Буткус Мсцівец» (1957), «Чалавек застаецца чалавекам» (1960), раманаў «Шкляная гара» (1961), «Вёска на раздарожжы» (1964), «Страчаны прытулак» (1970, Ленінская прэмія 1976), «Колеры хамелеона» (1976), «Дзягімай» (1981). Асн. тэмы — жыццё літ. вёскі, падзеі Вял. Айч. вайны, маральна-этычныя праблемы сучаснасці.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
harbor
[ˈhɑ:rbər]
n.
1) пры́стань f., порт -у m.
2) прыста́нішча n., прыту́лак -ку m.; схо́вань f., схо́вішча n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
тулі́цца
1. (гарнуццадакаго-н.) sich drücken, sich schmíegen, sich ánschmiegen (an A);
2. (знаходзіцьпрытулак) éine Únterkunft fínden*; únterkommen*vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
háusen
vi
1) жыць, мець прыту́лак, тулі́цца
2) гаспада́рнічаць
arg [schlimm] ~ — лютава́ць, бясчы́нстваваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Schlúpfloch
n -(e)s, -löcher
1) прала́з, дзі́рка
2) перан. прыста́нішча, прыту́лак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пта́ства, ‑а, н., зб.
Птушкі. Птаства тут [у лесе] было многа: былі тут вераб’і, ластавачкі, плісачкі, галубы, качкі і іншыя.Колас.Ля буславага гнязда не змаўкаў вясёлы птушыны шчэбет: у шчылінах буславага гнязда заўсёды знаходзіла прытулак дробнае птаства.Лынькоў.Дзяўчына таропка гнала да рэчкі сваё крыклівае белае птаства.М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
shelter1[ˈʃeltə]n.
1.прыту́лак, прыста́нішча;
gi ve/afford shelter прытуля́ць;
find shelter from the wind знайсці́ заці́шак ад ве́тру
2. схо́вішча, укры́цце;
an air-raid shelter бамбасхо́вішча
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
