jejune [dʒɪˈdʒu:n] adj. fml

1. про́сты, наі́ўны

2. неціка́вы, беззмясто́ўны (пра прамову, гісторыю і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unaffected [ˌʌnəˈfektɪd] adj.

1. некрану́ты, нечапа́ны

2. шчы́ры, про́сты; натура́льны;

with uneffected pleasure са шчы́рым задавальне́ннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

някі́дкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які не кідаецца ў вочы; няяркі. У чалавека, які вёў размову з Мядзведзевым, просты, някідкі твар з кірпатым носам, валасы старчаком. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попро́ще сравн. ст., разг.

1. нареч. прасце́й, больш про́ста;

2. прил. прасце́йшы, больш про́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

немудрёный

1. няхі́тры; (незамысловатый) немудраге́лісты, немудра́шчы; (нетрудный) лёгкі, няця́жкі; (простой) про́сты;

немудрёный прибо́р няхі́тры прыбо́р;

немудрёный узо́р про́сты (немудраге́лісты) узо́р;

немудрёная зада́ча лёгкая (про́стая) зада́ча;

2. (простодушный, неумный) разг. прастаду́шны, прастава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саба́чнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Праводзіць час сярод сабак, забаўляцца сабакамі. Не мая гэта справа, я чалавек просты. Вось паляваць ды сабачнічаць — гэта ўжо іншае. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unpretending

[,ʌnprɪˈtendɪŋ]

adj.

сьці́плы, про́сты, без прэтэ́нзіяў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

поліэфі́р м хім:

про́сты поліэфі́р Polyäther m -s, -;

склада́ны поліэфі́р Polyéster m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прабо́р м Schéitel m -s, -;

про́сты прабо́р Míttelscheitel m;

ко́сы прабо́р Séitenscheitel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бе́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае дастаткова матэрыяльных сродкаў; небагаты, незаможны.

Б. чалавек.

2. Аднастайны, мізэрны; які мае недахоп у чым-н.

Бедная расліннасць.

Б. слоўнікавы запас.

3. Нешчаслівы, які выклікае спачуванне да сябе.

Беднае дзіця.

4. Танны, просты.

Б. гардэроб.

Бедная вопратка.

|| наз. бе́днасць, -і, ж. (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)