дэпута́т, -а, М -та́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Выбарны прадстаўнік, член выбарнай дзяржаўнай установы.

Гарадскі Савет дэпутатаў.

Д.

Нацыянальнага сходу.

2. Выбарная асоба, упаўнаважаная выконваць якія-н. даручэнні.

|| ж. дэпута́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэпута́цкі, -ая, -ае.

Д. мандат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

spokesman

[ˈspoʊsmən]

n., pl. -men

прэ́савы прадстаўні́к, выка́зьнік -а m. (пагля́даў, стано́вішча)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

буржуа́

(фр. bourgeois)

прадстаўнік класа буржуазіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

іканакла́ст

(гр. eikonoklastes)

прадстаўнік іканаклазму; іканаборац.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

якабі́нец, ‑нца, м.

1. Гіст. Прадстаўнік рэвалюцыйна-дэмакратычных слаёў французскай буржуазнай рэвалюцыі канца 18 ст., член якабінскага клуба.

2. Уст. Чалавек рэвалюцыйных перакананняў; вальнадумец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паслане́ц м Bóte m -n, -n; Séndbote m; Ábgesandte (sub) m, f -n, -n (прадстаўнік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нігілі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які адмаўляе ўсё агульнапрызнанае (кніжн.).

2. Прадстаўнік рускай разначыннай інтэлігенцыі 60-х гадоў 19 ст., якая адмоўна адносілася да традыцый дваранства і прыгонніцтва.

|| ж. нігілі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. нігілі́сцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бюракра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Прадстаўнік бюракратыі, чыноўнік.

2. Службовая асоба, якая выконвае абавязкі фармальна, не ўнікаючы ў сутнасць справы; букваед, валакітчык (зневаж.).

|| ж. бюракра́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).

|| прым. бюракра́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ambassador

[æmˈbæsədər]

n.

1) амбаса́дар -а, пасо́л -ла́ m.

2) прадстаўні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vicar

[ˈvɪkər]

n.

1) віка́рый -я m.

2) наме́сьнік -а, прадстаўні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)