подправля́ть несов.
1. падпраўля́ць;
подправля́ть рису́нок падпраўля́ць малю́нак (рысу́нак);
2. (здоровье) разг. падпраўля́ць;
3. (всовывать под что-л.) падсо́ўваць, засо́ўваць;
подправля́ть полови́к под комо́д падсо́ўваць (засо́ўваць) палаві́к пад камо́ду;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Падра́д 1 ’абавязацельства выканаць якую-н. работу за пэўную плату, а таксама работа, якая выконваецца паводле такога абавязацельства’ (ТСБМ). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад падрадзіць < рад (гл.).
Падрад 2 ’непасрэдна адзін за другім; без перапынку; запар’. Рус. подряд ’тс’. Ад под і рад (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ло́жечка
1. уменьш. лы́жачка, -кі ж.;
2. анат. / под ло́жечкой пад лы́жачкай (пад ды́хавіцай);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
чепра́к м.
1. (подстилка под седло) гу́нька, -кі ж.;
2. (кожа) чапра́к, -ку́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
заштурхну́ць сов. затолкну́ть, запихну́ть;
з. скры́нку пад стол — затолкну́ть (запихну́ть) я́щик под стол
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
адказыра́ць I сов., карт. откозыря́ть
адказыра́ць II сов., разг. (взять под козырёк) откозыря́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
плю́шчыць I несов. (глаза) закрыва́ть, смыка́ть
плю́шчыць II несов., тех. (под давлением) плю́щить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
стыліза́цыя ж. стилиза́ция;
с. пад маза́іку — стилиза́ция под моза́ику;
займа́цца ~цыяй — занима́ться стилиза́цией
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Спод ‘ніз, ніжняя частка чаго-небудзь; бок прадмета, процілеглы яго верху; дно чаго-небудзь; адваротны бок (тканіны, аркуша і пад.)’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Байк. і Некр., Шат., Касп., Бяльк., ТС), ‘под печы’ (Сл. ПЗБ, Бяльк.), ‘падэшва’, ‘насціл’ (Сл. ПЗБ), ‘з-пад’ (ТС), ‘ніц, адваротны бок тканіны’ (Гарэц.), спо́дак ‘ніз’ (Нас.), сюды ж спо́дні ‘ніжні’ (Нас.), ‘ісподні, нацельны’ (Байк. і Некр.), сподо́ве ‘ніжні слой сена, саломы ў стагу, скірдзе’ (Сл. Брэс.). Укр. спід, спо́ду, рус. испо́д, стараж.-рус. исподъ, польск. spód, в.-луж. spod. З *jьzpodъ ад прасл. *jьz ‘з’ і *podъ (гл. под); Борысь, 570. Гл. іспод; сюды ж спо́дкі, спо́дка ‘вязаныя рукавіцы’ (Касп., Сл. ПЗБ, Бяльк.), гл. таксама ісподка, іспо́дні (дыял. спо́нні, спуо́дні).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лісці́на тонкія жэрдачкі, якімі засцілалі под пад стогам збожжа’ (ТС); лісці́ны латы’ (стол., Нар. сл.). Зборны назоўнік лісціна́ ’лістота’ (як, напрыклад, драг. бырызына́ ’бярэзнік’, хвойіна́ ’сасоннік’). Першапачаткова азначаў ’тонкія галіны з лісцем’, якімі высцілалася стажар’е, а таксама з якіх (у старажытныя часы) рабілася страха. Да ліст 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)