чарэ́нь ж. (в русской печи)

1. под м.;

2. верх пе́чи; лежа́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подправля́ть несов.

1. падпраўля́ць;

подправля́ть рису́нок падпраўля́ць малю́нак (рысу́нак);

2. (здоровье) разг. падпраўля́ць;

3. (всовывать под что-л.) падсо́ўваць, засо́ўваць;

подправля́ть полови́к под комо́д падсо́ўваць (засо́ўваць) палаві́к пад камо́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Падра́д 1 ’абавязацельства выканаць якую-н. работу за пэўную плату, а таксама работа, якая выконваецца паводле такога абавязацельства’ (ТСБМ). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад падрадзіць < рад (гл.).

Падрад 2 ’непасрэдна адзін за другім; без перапынку; запар’. Рус. подряд ’тс’. Ад под і рад (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ло́жечка

1. уменьш. лы́жачка, -кі ж.;

2. анат. / под ло́жечкой пад лы́жачкай (пад ды́хавіцай);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чепра́к м.

1. (подстилка под седло) гу́нька, -кі ж.;

2. (кожа) чапра́к, -ку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заштурхну́ць сов. затолкну́ть, запихну́ть;

з. скры́нку пад стол — затолкну́ть (запихну́ть) я́щик под стол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адказыра́ць I сов., карт. откозыря́ть

адказыра́ць II сов., разг. (взять под козырёк) откозыря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плю́шчыць I несов. (глаза) закрыва́ть, смыка́ть

плю́шчыць II несов., тех. (под давлением) плю́щить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стыліза́цыя ж. стилиза́ция;

с. пад маза́іку — стилиза́ция под моза́ику;

займа́цца ~цыяй — занима́ться стилиза́цией

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спод ‘ніз, ніжняя частка чаго-небудзь; бок прадмета, процілеглы яго верху; дно чаго-небудзь; адваротны бок (тканіны, аркуша і пад.)’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Байк. і Некр., Шат., Касп., Бяльк., ТС), ‘под печы’ (Сл. ПЗБ, Бяльк.), ‘падэшва’, ‘насціл’ (Сл. ПЗБ), ‘з-пад’ (ТС), ‘ніц, адваротны бок тканіны’ (Гарэц.), спо́дак ‘ніз’ (Нас.), сюды ж спо́дні ‘ніжні’ (Нас.), ‘ісподні, нацельны’ (Байк. і Некр.), сподо́ве ‘ніжні слой сена, саломы ў стагу, скірдзе’ (Сл. Брэс.). Укр. спід, спо́ду, рус. испо́д, стараж.-рус. исподъ, польск. spód, в.-луж. spod. З *jьzpodъ ад прасл. *jьz ‘з’ і *podъ (гл. под); Борысь, 570. Гл. іспод; сюды ж спо́дкі, спо́дка ‘вязаныя рукавіцы’ (Касп., Сл. ПЗБ, Бяльк.), гл. таксама ісподка, іспо́дні (дыял. спо́нні, спуо́дні).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)