бураве́й, ‑ю, м.

Паэт. Моцны вецер. Устане дзень — як волат-буравей. Лявонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акве́ціцца, аквеціцца; зак.

Паэт. Убрацца, набыць прыемны выгляд, стаць прыгажэйшым; расквеціцца, расцвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лані́ты, ‑ніт; адз. ланіта, ‑ы, ДМ ‑ніце, ж.

Уст., паэт. Шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрызна́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не атрымаў прызнання, не стаў вядомым. Непрызнаны паэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Веснавей (паэт.) ’веснавы вецер’ (КТС) — новаўтварэнне ад вясна́ (гл.) і вей (< веяць). Сюды ж веснавейны, веснавеяць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Веснашум (паэт.) ’радасны надыход вясны, новых падзей’ (КТС, М. Машара). Да вясна́ (гл.) і шум (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vórzeiten

adv паэт. калі́сьці, даўне́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gülden

a паэт. гл. gólden

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

залатаве́рхі, ‑ая, ‑ае.

Нар.-паэт. З пазалочаным верхам, купалам. Залатаверхі палац. Залатаверхая царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менестрэ́ль, ‑я, м.

Вандроўны паэт-музыкант у Францыі і Англіі ў сярэднія вякі.

[Фр. ménestrel, англ. minstrel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)