штат¹, -у, М шта́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны склад супрацоўнікаў якой-н. установы.

Скарачэнне штатаў.

Залічыць у ш.

2. звычайна мн. Дакумент пра лік і пасады супрацоўнікаў установы і іх функцыі.

Пераглядаць штаты.

◊

Належыць па штаце — пра тое, што адпавядае службоваму, грамадскаму становішчу, заслугам і пад.

|| прым. шта́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пермане́нтны

(лац. permanens, -ntis)

бесперапынны, пастаянны (напр. п-ае развіццё).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пераўтвары́ць сов., в разн. знач. преобразова́ть;

п. жыццё — преобразова́ть жизнь;

п. — пераме́нны ток у пастая́нны преобразова́ть переме́нный ток в постоя́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ínvariabel

[-v-]

a мат. нязме́нны, пастая́нны

~e Faktóren — пастая́нныя фа́ктары

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hin

ein éwiges ~ und Her — пастая́нная [ве́чная] мітусня́, пастая́нны [заўсёдны] рух

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ständig

a пастая́нны, ста́лы, заўсёдны

~er Áufenthalt — пастая́ннае [заўсёднае] месцазнахо́джанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карэ́нны, -ая, -ае.

1. Спрадвечны, пастаянны (пра жыхароў пэўнай мясцовасці).

К. мінчанін.

2. Рашаючы, самы істотны, які датычыцца асноў чаго-н.

К. пералом у грамадскім жыцці.

Карэнныя змены.

3. Які мае адносіны да кораня слова; каранёвы.

Карэнная частка слова.

○

Карэнныя зубы — пяць задніх зубоў з кожнага боку верхняй і ніжняй сківіц.

◊

Карэнным чынам — поўнасцю, зусім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаконве́чны, ‑ая, ‑ае.

Які існуе спакон вякоў, спрадвечны; пастаянны. І гудок пралятаў над, глухім гарадком І ляцеў за раку ў спаконвечныя нетры. Зарыцкі. Вобраз вячэрняй зоркі — гэта ж і ёсць спаконвечны вобраз беларускай народнай песні. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авіялі́нія

(ад авія- + лінія)

пастаянны маршрут транспартных самалётаў паміж двума або некалькімі населенымі пунктамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стабі́льны

(лац. stabilis = устойлівы)

устойлівы, нязменны, пастаянны (напр. с-ае напружанне, с-ыя цэны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)