fórtwährend

1.

a безупы́нны, пастая́нны, праця́глы

2.

adv безупы́нна, пастая́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ну́нцый

(лац. nuntius)

пастаянны дыпламатычны прадстаўнік рымскага папы пры ўрадзе якой-н. дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

штат​2

(лац. status = стан, сновішча)

пастаянны склад супрацоўнікаў якой-н. установы, арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прэс-бюро́, нескл., н.

1. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку, створаны на перыяд работы з’ездаў, канферэнцыі, нарад.

2. Пастаянны аддзел пры агенцтвах друку, тэлеграфна-інфармацыйных агенцтвах і іншых арганізацыях, які забяспечвае прэсу артыкуламі, інфармацыяй, ілюстрацыйным і іншым матэрыялам. Прэс-бюро БелТА.

[Англ. press-bureau.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Аднолькавы, пастаянны ў якіх‑н. адносінах на ўсім працягу, ва ўсіх сваіх частках. Раўнамерныя крокі. Раўнамерны рух. □ Раўнамернае дыханне заснуўшых людзей нібы калыша змрочную цішыню зямлянкі. Лынькоў. З млына даносіўся раўнамерны перастук і скрыгатанне паставаў. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асекта́тары

(лац. assectator = пастаянны спадарожнік)

віды раслін, якія часта прысутнічаюць у фітацэнозе, але дамінантамі не з’яўляюцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэтэкты́раваць

(ад лац. detector = які адкрывае)

ператвараць электрычныя ваганні ў ваганні меншай частаты або пастаянны ток.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канстанта́н

(ад лац. constans, -ntis = нязменны, пастаянны)

сплаў медзі з нікелем і прымесямі некаторых іншых элементаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

perennial [pəˈreniəl] adj.

1. круглагадо́вы

2. пастая́нны, заўсёдны, ве́чны;

a perennial problem ве́чная прабле́ма;

a perennial complaint пастая́нная ска́рга

3. шматгадо́вы (пра расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кале́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Установа, якая займаецца зборам і размеркаваннем чаго-н. па падведамасных яму арганізацыях.

Бібліятэчны к.

2. Шырокая труба ці канал для адводу вадкасцей або газаў (спец.).

3. Частка генератара пастаяннага току, якая служыць для ператварэння пераменнага току ў пастаянны (спец.).

4. Падземная галерэя для ўкладкі кабеляў (спец.).

Кабельны к.

|| прым. кале́ктарны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)