Супру́г: супруг валоў ’пара запрэжаных валоў’ (свянц., Яшк. Мясц.), ст.-бел. супругъ ’пара разам запрэжаных валоў’ (Сл. Скар.), параўн. балг. дыял. съпру́зи ’пара запрэжаных коней або валоў’, ст.-слав. сѫпрѫгъ ’запрэжка’; сюды ж супру́га ’жонка’ (Рам. 6), супру́жница ’тс’ (Нас.), магчыма, яшчэ да стараж.-рус. супругъ, съпрѧжьница ’жонка’, або новае запазычанне з рус. супру́га, супру́жница ’тс’. Усё да прасл. *pręgti ’злучаць, звязваць’, гл. спрагаць, супрага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абе́дзенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абеду; прызначаны для абеду. Абедзенны перапынак. Абедзенная пара. Абедзенны стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

babyhood

[ˈbeɪbɪhʊd]

n.

1) мале́нства n. (пара́)

2) немаўля́ты pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

duo

[ˈdu:oʊ]

n.

1) дуэ́т -у m.

2) па́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Dunst

m -es, Dünste выпарэ́нне, па́ра, чад; тума́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Líebespaar

n -(e)s, -e закаха́ная па́ра; каха́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

даво́лі, прысл.

1. (у спалучэнні з прым. або прысл.). У значнай ступені, у вялікай колькасці.

Прыйшлося дабірацца д. доўга.

2. безас., у знач. вык. Дастаткова, колькі трэба.

Дома ўсяго д.

3. безас. з інф. або з Р. Хопіць, досыць, пара спыніць.

Д. слоў, справа патрэбна!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

збожжаўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да збожжаўборкі. Збожжаўборачныя работы. Збожжаўборачная пара. // Які прызначаецца для збожжаўборкі. Збожжаўборачны камбайн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліставерць ’пара лістападу’ (Нар. Гом.). Да ліст і верць, вярце́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паце́ць несов.

1. поте́ть;

2. перен., разг. (трудиться) поте́ть;

3. (покрываться капельками пара) поте́ть, запотева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)