адсе́чка ж., тех. отсе́чка;

а. па́ры — отсе́чка па́ра;

○ а.-адбіва́льнік — воен. отсе́чка-отража́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́сень, ‑і, ж.

Пара года паміж летам і зімою. Позняя восень. □ Восень ткала ўжо красёнцы Мяккай чырвані ў лістах, Восень спеў вяла бясконцы, З ветрам ходзячы ў кустах. Колас.

•••

Залатая восень — асенняя пара, калі лісце жаўцее яркімі адценнямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heyday [ˈheɪdeɪ] n. зені́т, ро́сквіт, ле́пшая пара́;

in the heyday of one’s youth у ро́сквіце маладо́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дапра́ўды, прысл.

Разм. Сапраўды. — Што-ж... узрост... Дапраўды пара ў абоз, — думаў стары. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Чухаць, скрэбці сваё цела ці якую-н. яго частку.

Сабака чухаецца.

2. перан. Рабіць што-н. марудна, без жадання (разм.).

Хопіць ч., пара справамі займацца.

|| зак. пачу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. чу́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wásserdampf

m -(e)s, -dämpfe вадзяна́я па́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éheleute

pl муж і жо́нка, сяме́йная па́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Няпо́рны (шпорны) ’несвоечасовы, дачасны’ (карэл., Шатал.; мін., Жыв. сл.; зэльв., Сл. ПЗБ). Ад спалучэння не пара або не ў пару (гл. пара), параўн. таксама неўпорны ’тс’ (Сл. ПЗБ), неўпору ’несвоечасова’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lamplight

[ˈlæmplaɪt]

n.

1) ля́мпавае сьвятло́

2) вечаро́вая пара́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Yule

[ju:l]

n.

1) Каля́ды pl.

2) каля́дная пара́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)