Ска́ліць ‘агаляць, паказваць зубы (звычайна пра жывёлу)’ (ТСБМ), ска́ліць (шчэ́рыць) зу́бы ‘смяяцца, рагатаць, насміхацца’, ска́ліцца ‘тс’ (ТСБМ, Гарэц., Янк. 2, ТС, ПЗБ), ‘смяяцца’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом., ТС, Пятк. 2, Ян.), ‘ашчэрвацца; паказваць злосць’ (Нас.), ‘прыжмурвацца’ (Мат. Гом.), скалы́ты: скалы́тʼ го́чы ‘прыжмурвацца; прыжмурваць вочы’ (Клім.), скала́ты ‘той, хто смяецца з іншых’ (Сл. рэг. лекс.), сюды ж ска́лікі ‘кпіны’ (Бяльк.), фраз. ска́лачкі ска́ліць ‘усміхацца’ (пра немаўля) (Нік. Посл.). Укр. ска́лити ‘скаліць (зубы)’, ‘прыжмурваць (вочы)’, ска́литися ‘тс’, рус. ска́лить (зубы), ска́литься ‘усміхацца, смяяцца’, польск. skalić się ‘трэскацца, пакрывацца трэшчынамі’. Ад таго ж кораня, што і скала́1, з якім звязана чаргаваннем; гл. яшчэ шчыліна (Міклашыч, 298; Праабражэнскі, 2, 292; Фасмер, 3, 631). Паводле Борыся (SEK, 4, 274), дэнамінатыўнае ўтварэнне ад *skala.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падахво́ціцца, ‑вочуся, ‑воцішся, ‑воціцца; зак., з інф. і без дап.

Разм. Добраахвотна ўзяць на сябе выкананне якой‑н. справы, працы і пад. Падахвоціцца схадзіць у магазін. □ Двое пяцікласнікаў падахвоціліся збіраць калекцыі жучкоў і насякомых. Краўчанка. Паказваць дарогу напрасткі цераз лес падахвоціўся Грыцук. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

indicate [ˈɪndɪkeɪt] v.

1. пака́зваць

2. абазнача́ць; све́дчыць;

His words indicated a willingness to assist. Яго словы сведчылі аб жаданні дапамагчы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэмаскі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Зняць (знімаць) маскіроўку; паказаць (паказваць) праціўніку што‑н., парушыўшы маскіроўку. Байцы прамоклі да ніткі, але кастроў разводзіць Ермакоў не дазволіў, каб не дэмаскіраваць брыгаду. Мележ. — Сваім стрэлам вы дэмаскіравалі нас і тым самым зрабілі злачынства. Сабаленка.

[Ад фр. démasquer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conjure [ˈkʌndʒə] v.

1. займа́цца чараўні́цтвам/чарадзе́йствам; выкліка́ць/закліна́ць ду́хаў

2. пака́зваць фо́кусы

conjure up [ˌkʌndʒərˈʌp] phr. v. выкліка́ць (што-н.) ва ўяўле́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

symbolize, BrE -ise [ˈsɪmbəlaɪz] v. сімвалізава́ць; пака́зваць сімвалі́чна;

The poet symbolizes his lover with a flower. Паэт параўноўвае сваю каханую з кветкаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

быць падобным, паказваць, нагадваць, пайсці, змахваць, удацца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

выяўляць; адкрываць, раскрываць, перадаваць, паказваць, агаляць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

verdutlichen

vt тлума́чыць, пака́звацьо́вадамі)

inen Begrff ~ — раскрыва́ць, тлума́чыць паня́цце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hnweisen

* vi (auf A) пака́зваць, спасыла́цца, намяка́ць (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)