Verbruchssteuer

f -, -n уско́сны пада́так на прадме́т спажыва́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lay on

а) наклада́ць а́рбу, пада́так)

б) право́дзіць (ваду́, газ, эле́ктрыку)

в) лісьлі́віць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мыт 1, ‑у, М мыце, м.

Гіст. Падатак, пошліна за правоз тавараў цераз граніцу ці па тэрыторыі дзяржавы.

мыт 2, ‑у, М мыце, м.

Інфекцыйная хвароба ў коней, якая суправаджаецца запаленнем слізістай абалонкі насаглоткі і падсківічных залоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прогресси́вный в разн. знач. прагрэсі́ўны;

прогресси́вный нало́г эк. прагрэсі́ўны пада́так;

прогресси́вный парали́ч мед. прагрэсі́ўны пара́ліч (пара́люш);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПДВ

1. эк. (падатак на даданую вартасць) Mehrwertsteuer f;

2. вайск. (паветрана-дэсантныя войскі) Luftlandungstruppen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пахт ’арэнда (кароў, саду)’ (Др.-Падб.). З польск. pacht, якое з ням. ftącht, а апошняе з народнай лаціны pacta (мн. л.) ’дагавор’, ’падатак’ (SWO, 1980, 540) < лац. pactum ’дамоўленасць, дагавор'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

frycowe

н. плата за няведанне (нявопытнасць); падатак на нявопытнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лен м. гіст.

1. Lhen n -s, -, Lehn n -s, -e;

2. фін. (падатак) Lhensabgabe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

арды́ншчына

(ад арда)

дзяржаўны падатак у Вялікім княстве Літоўскім у 15—16 ст., які ішоў на выплату даніны крымскаму хану.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дані́на, -ы, ж.

1. Натуральны або грашовы падатак, які плаціла насельніцтва свайму князю, феадалу або пераможцу ў бітве (гіст.).

Абкласці данінай.

Сам Царград плаціў даніну Полацку.

2. каму. Ахвяраванне, дар каму-н.

Хадзіў, зняўшы шапку, і збіраў даніну.

3. перан., чаго. Тое, што трэба аддаць як належнае; аддзяка за што-н.

Д. павагі.

Д. ўдзячнасці людской.

4. перан., чаму. Вымушаная ўступка чаму-н.

Д. модзе.

Д. часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)