Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Пахт ’арэнда (кароў, саду)’ (Др.-Падб.). З польск.pacht, якое з ням.ftącht, а апошняе з народнай лаціны pacta (мн. л.) ’дагавор’, ’падатак’ (SWO, 1980, 540) < лац.pactum ’дамоўленасць, дагавор'
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
frycowe
н. плата за няведанне (нявопытнасць); падатак на нявопытнасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ленмгіст
1. Léhen n -s, -, Lehn n -s, -e;
2.фін (падатак) Léhensabgabe f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дані́на, -ы, ж.
1. Натуральны або грашовы падатак, які плаціла насельніцтва свайму князю, феадалу або пераможцу ў бітве (гіст.).
Абкласці данінай.
Сам Царград плаціў даніну Полацку.
2.каму. Ахвяраванне, дар каму-н.
Хадзіў, зняўшы шапку, і збіраў даніну.
3.перан., чаго. Тое, што трэба аддаць як належнае; аддзяка за што-н.
Д. павагі.
Д. ўдзячнасці людской.
4.перан., чаму. Вымушаная ўступка чаму-н.
Д. модзе.
Д. часу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
racking[ˈrækɪŋ]adj.
1. паку́тлівы;
a racking toothache нясце́рпны зубны́ боль
2. празме́рны, непасі́льны (пра падатак, арэндную плату і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
арды́ншчына
(ад арда)
дзяржаўны падатак у Вялікім княстве Літоўскім у 15 — 16 ст., які ішоў на выплату даніны крымскаму хану.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
алькаба́ла
(ісп. alcabala, ад ар. al-kabala = спагнанне)
падатак на гандлёвыя здзелкі ў Іспаніі і яе калоніях у 12 — 19 ст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
чы́ншавы, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які мае адносіны да чыншу. Чыншавы падатак. □ Пан Адам Выбіцкі яшчэ шэсць год назад ледзь не паміраў з голаду разам з бацькамі. Быў ён з чыншавай шляхты, жыў, як большасць такіх, земляробствам. Але стаў на гаспадарку ў няшчасны час.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
abate[əˈbeɪt]v.fml
1. аслабля́ць, памянша́ць
2. слабе́ць, памянша́цца, сціха́ць (пра вецер, шторм, гукі і да т.п.)
3. зніжа́ць (цану, падатак)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)