назе́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны на паверхні зямлі. Наземны вестыбюль метро. Наземны аб’ект. □ Узвесці наземныя збудаванні сучаснай магутнай цеплавой станцыі не так проста. Шыцік. Чутны былі гудкі, снавалі ў цемені аганькі. У вялікіх наземных будынках грукаталі і сіпелі машыны. Лупсякоў.

2. Які дзейнічае на зямной паверхні. Наземныя машыны. □ Тым часам партызаны.. быццам расталі дзе, [іх].. не магла знайсці ў зімовых лясах ні наземная разведка, ні нават паветраная. Чыгрынаў. // Які праводзіцца, робіцца на зямной паверхні. Наземныя вымярэнні. □ З белых пустэльняў поўначы, дзе разгараліся жорсткія паветраныя сутычкі, лепш былі відаць жорсткія наземныя баі на другіх франтах. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

poduszka

poduszk|a

ж. падушка;

~a powietrzna — паветраная падушка; аварыйная падушка;

czytać do ~i — чытаць перад сном;

~i pod oczami — мяшкі пад вачыма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паду́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Пасцельная рэч — напханы пухам, пер’ем, сенам і пад. мяшок (звычайна чатырохвугольны), які падкладваюць пад галаву. Люба прачнулася, прыжмурыўшыся, паглядзела на вокны, пазяхнула і зноў навалілася тварам у цёплую падушку. Шамякін. Пачуўшы брэх сабакі, .. [Ігнат] падняў з падушкі галаву і прыслухаўся. Капыловіч. // Што‑н. мяккае, пухкае. Гэта тр[а]сянка, відаць, каторы год пласт за пластам адкладвалася і ўтварыла цэлую падушку. Лобан.

2. Спец. Назва падкладак у аснове механізмаў, збудаваннаў, якія змякчаюць штуршкі, гасяць вібрацыю, засцерагаюць ад ціску, а рання. Падушка падмурка.

•••

Кіслародная падушка — медыцынскі прыбор для ўдыхання кіслароду.

Паветраная падушка — слой сціснутага паветра, здольны прыўзняць што‑н. над вадой, зямлёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lotniczy

lotnicz|y

авіяцыйны; паветраны;

alarm ~y — паветраная трывога;

komunikacja ~a — паветраныя зносіны;

poczta ~a — авіяпошта;

port ~y — аэрапорт;

linia ~a — авіялінія;

zdjęcie ~e — аэраздымкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

alarm, ~u

м.

1. трывога;

alarm lotniczy — паветраная трывога;

trąbić (dzwonić) na alarm — біць трывогу;

wszcząć alarm — падняць трывогу;

alarm bojowy (ćwiczebny) — баявая (вучэбная) трывога;

2. сігналізацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bump

[bʌmp]

1.

v.t.

удара́ць, штурха́ць

That truck bumped our car — Грузаві́к уда́рыў на́шае а́ўта

2.

v.i.

уда́рыцца, вы́цяцца

3.

n.

1) глухі́ ўда́р

2) апу́хласьць, пухлі́на ад уда́ру

3) гуз -а m.; калдо́біна (на даро́зе)

4) паве́траная я́ма

- bump into

- bump off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

base1 [beɪs] n.

1. асно́ва; падму́рак; п’едэста́л;

a mountain base падно́жжа гары́

2. зыхо́дны пункт, асно́ва

3. mil. ба́за;

an air base вае́нна-паве́траная ба́за;

a military/naval base вае́нная/марска́я ба́за

4. ling. асно́ва;

derivational base дэрывацы́йная асно́ва

5. chem. асно́ва, асно́ўнае рэ́чыва

6. math. асно́ва (трохкутніка)

get to first base infml уда́ла пача́ць;

off base AmE, infml памылко́ва, няпра́вільна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трыво́га ж.

1. (неспакой) nruhe f -, ufregung f -; Besrgnis f -;

2. (сігнал небяспекі) Alrm m -(e)s, -e; Alrmsignal n -s, -e (асцярога, боязь, заклапочанасць);

падня́ць трыво́гу alarmeren vt;

біць трыво́гу Alrm schlgen*;

баява́я трыво́га Gefchtsalarm m;

фальшы́вая трыво́га blnder Alrm;

паве́траная трыво́га Lftalarm m, Flegeralarm m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зды́мка ж. спец.

1. ufnahme f -, -n; Vermssung f -, -en;

зды́мка мясцо́васці Geländeaufnahme f;

геадэзі́чная зды́мка geodsische Vermssung;

вокаме́рная зды́мка ugenmäßige ufnahme, ufnahme nach ugenmaß;

паве́траная зды́мка Lftbildaufnahme f;

2. толькі мн.:

зды́мкі фі́льма Flmaufnahme f;

павільённыя зды́мкі Rumbildaufnahme f; Streoaufnahme f;

падво́дныя зды́мкі nterwasseraufnahme f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плынь ж.

1. тече́ние ср.; пото́к м.;

рачна́я п. — речно́е тече́ние;

паве́траная п. — возду́шное тече́ние; возду́шный пото́к;

2. перен. (движущаяся масса людей) пото́к м.;

людска́я п. — людско́й пото́к;

3. перен. тече́ние ср.; направле́ние ср.;

паліты́чная п. — полити́ческое тече́ние (направле́ние);

літарату́рная п. — литерату́рное тече́ние (направле́ние);

падво́дныя плы́ні — подво́дные тече́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)