праззя́ць сов. (нек-рое время) просия́ть; просверка́ть; проблиста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пракалыва́цца сов. (нек-рое время) прошата́ться, проколеба́ться; прокача́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пракалыва́ць сов. (нек-рое время) прошата́ть, проколеба́ть; прокача́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прапільнава́ць сов. (нек-рое время) простере́чь, просторожи́ть, прокарау́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пазавіха́цца сов., разг. (нек-рое время) поусе́рдствовать; поспеши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

панагляда́ць сов. (нек-рое время) посмотре́ть, понаблюда́ть; последи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прадзяўбці́ сов.

1. проклева́ть, проклю́нуть;

2. (нек-рое время) проклева́ть;

3. (проделать отверстие) продолби́ть;

4. (нек-рое время) продолби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Прывядзёнак ’дзіця, прыведзенае ў хату другой жонкай’ (Шат.), прывядзёнка, прывыді́нка ’падчарка’ (ЛА, 3, Клім.). Да прыве́сці, гл. ве́сці, відаць, праз стадыю назоўнікаў на ‑ень (пры́ведзень), утвораных ад дзеепрыметнікавых асноў, што, паводле Вярхова (Аб нек. асабл., 33–40), характэрны для сучаснай беларускай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́зня, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Спецыяльнае памяшканне, дзе мыюцца і парацца.

Пабудаваць новую лазню.

2. Мыццё ў такім памяшканні (разм.).

Пасля малацьбы добра схадзіць і ў лазню.

3. перан. Наганяй, суровая вымова (разм.).

Даць (задаць) лазні (разм.) — даць наганяй, строгую вымову.

|| памянш. ла́зенька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. ла́зневы, -ая, -ае і ла́зенны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

біру́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

1. Упрыгожанне, падвеска на ланцужку кішэннага гадзінніка, бранзалета і пад.

2. толькі мн. (біру́лькі, нек). Гульня, якая заключаецца ў тым, каб з кучкі дробных прадметаў выбраць кручком адно за адным, не пасунуўшы пры гэтым астатніх.

•••

Гуляць у бірулькі гл. гуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)