зо́рна, безас. у знач. вык.
Пра наяўнасць мноства зорак на небе. Звечара было зорна, месячна. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
простанаро́днасць, ‑і, ж.
Уст. Уласцівасць простанароднага; наяўнасць рыс, характэрных для простага народа. Вызначацца простанароднасцю. Простанароднасць мовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шышкава́тасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць шышкаватага.
2. Спец. Наяўнасць патаўшчэнняў па паверхні пражы, тканіны як дэфект.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
індэтэрміні́зм, -у, м.
Супрацьлеглая дэтэрмінізму канцэпцыя, якая адмаўляе ўсеагульную заканамернасць і прычынную залежнасць і абумоўленасць у прыродзе і грамадстве і сцвярджае наяўнасць станаў або падзей, для якіх прычына не існуе або не можа быць вызначана.
|| прым. індэтэрміністы́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
падабе́нства, -а, н.
1. Што-н. падобнае на што-н., з чым-н., наяўнасць агульных ці падобных рыс.
П. характараў.
2. Падобнасць, блізкасць, абумоўленая агульнасцю паходжання.
П. моў.
3. У геаметрыі: тоеснасць формы пры адрозненні велічыні.
П. двух трохвугольнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
паўната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.
1. Наяўнасць чаго-н. у дастатковай ступені, вышэйшая ступень насычанасці чым-н.
П. ўлады.
П. мастацкага выражэння.
Ад паўнаты пачуццяў (ад празмернасці пачуццяў, якія нібыта напаўняюць усяго чалавека).
2. Сытасць, укормленасць.
Нездаровая п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
беспрацо́ўе, ‑я, н.
Наяўнасць людзей, якія не маюць пастаяннага заработку. Наяўнасць супярэчнасці паміж спажываннем і вытворчасцю, паміж імкненнем капіталізму бязмежна развіваць прадукцыйныя сілы і абмежаваннем гэтага імкнення пралетарскім становішчам, беднасцю і беспрацоўем народа, ясна ў гэтым выпадку, як дзень. Ленін. // Стан беспрацоўнага. Вымушанае беспрацоўе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фалькло́рнасць, ‑і, ж.
Наяўнасць фальклорных элементаў (у якім‑н. творы). Фальклорнасць — вельмі выразная жанравая рыса аповесці [«Салавей»]. Каваленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дымарфі́зм, ‑у, м.
1. Наяўнасць у аднаго і таго ж віду жывёл дзвюх розных форм, напрыклад, адрозненне самцоў і самак (палавы дымарфізм), адрозненне ў афарбоўцы адных і тых жа жывёл у розную пару года (сезонны дымарфізм).
2. Наяўнасць у аднаго віду раслін дзвюх форм або наяўнасць у адной расліны якога‑н. органа дваякай формы (напрыклад, рознай формы мужчынскіх і жаночых суквеццяў у кукурузы).
3. Уласцівасць некаторых рэчываў існаваць у дзвюх розных крышталічных формах.
[Ад грэч. di(s) — двойчы і morphē — форма.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жы́цца, жыве́цца; безас., незак., каму (разм.).
1. з прысл. Пра наяўнасць тых або іншых умоў жыцця.
Добра яму жывецца.
2. з адмоўем. Няма жадання або не падабаецца дзе-н. жыць.
Не жывецца мне без сына.
Не жывецца бацьку ў новай хаце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)