славе́нцы, -аў, адз. славе́нец, -нца, м.

Паўднёваславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Славеніі.

|| ж. славе́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. славе́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таджы́кі, -аў, адз. таджы́к, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Таджыкістан.

|| ж. таджы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. таджы́кскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбе́кі, -аў, адз. -е́к, -а, м.

Народ, які складае асноўную частку насельніцтва Узбекістана.

|| ж. узбе́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. узбе́кскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

украі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Украіны.

|| ж. украі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. украі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарнаго́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Паўднёваславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Чарнагорыі.

|| ж. чарнаго́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. чарнаго́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чэ́хі, -аў, адз. чэх, -а, м.

Заходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Чэхіі.

|| ж. чэ́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. чэ́шскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́йя I нескл., мн. (народ) ма́йя

ма́йя II (род. ма́йі) ж., текст. ма́йя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манго́лы, -аў, адз.о́л, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Манголіі.

|| ж. манго́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. манго́льскі, -ая, -ае.

Мангольскія плямёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сія́мцы, -аў, адз. сія́мец, -мца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Тайланда.

|| ж. сія́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. сія́мскі, -ая, -ае.

Сіямская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тварэ́ц, -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.

1. Той, хто стварае матэрыяльныя і духоўныя каштоўнасці.

Т. гісторыі — народ.

2. (з вялікай літары). У рэлігіі: Бог як стваральнік свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)