sectional

[ˈsekʃənəl]

adj.

1) мясцо́вы, рэгіяна́льны

sectional interests — мясцо́выя, рэгіяна́льныя інтарэ́сы

2) з ча́стак, складны́, разбо́рны

a sectional bookcase — разбо́рная кні́жная этажэ́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

terenowy

terenow|y

мясцовы, тэрытарыяльны;

badania ~e — даследаванні на мясцовасці; экспедыцыя;

samochód ~y — усюдыход

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лака́льны

(лац. localis)

1) які не выходзіць за межы пэўнай тэрыторыі, мясцовы, абмежаваны (напр. л-ая вайна);

2) асноўны, нязменны, уласцівы дадзенаму прадмету (напр. л. колер).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

provincial

[prəˈvɪnʃəl]

1.

adj.

1) правінцы́йны

2) мясцо́вы

provincial newspapers — мясцо́выя газэ́ты

3) абмежава́ны ў сваі́х по́глядах

2.

n.

правінцыя́л -а m., правінцыя́лка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lokalny

lokaln|y

лакальны, мясцовы;

władze ~e — мясцовыя ўлады;

wizja ~a юр. агляд на месцы злачынства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кайма́ ’паласа’ (ТСБМ): «…вузкая кайма маладога асінніку…» Значэнне яўна другаснае, аднак цяжка вытлумачыць, што тут — русізм або мясцовы перанос ад кайма ’шляк, край’ (Бяльк.). Геаграфія не вельмі паказальная, аднак дазваляе думаць пра запазычанне з рус. літар. мовы. У рус. адзначаецца з XVI ст., запазычана з цюрк. моў (параўн. тур. kajma ’строчка, вышыўка, шляк’). Цюрк. слова ўтворана ад дзеяслоўнай асновы kaj‑, kajmak ’аблямоўваць’, гл. Бернекер, 1, 469.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АНТАРКТЫ́ЧНЫЯ АА́ЗІСЫ,

свабодныя ад ледавіковага покрыва ўчасткі краявой зоны Антарктыды. Плошча ад некалькіх дзесяткаў да соцень квадратных кіламетраў (аазіс Бангера 952 км²). Размешчаны ўнутры вобласці ледавіковай акумуляцыі, акаймаваны зонай абляцыі. Для антарктычных аазісаў характэрны спецыфічны прыродны комплекс (мясцовы менш суровы клімат, ландшафты халодных пустыняў, шмат азёраў, арганічнае жыццё прымітыўнае, крыягенна-структурныя глебы). Раслінны свет: імхі, лішайнікі, прэснаводныя водарасці; жывёльны свет: птушкі — буравеснікі, паморнікі, у асобных антарктычных аазісах — пінгвіны. У антарктычных аазісах — большасць палярных навук. станцый.

т. 1, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

native2 [ˈneɪtɪv] adj.

1. ро́дны;

native land радзі́ма, ба́цькаўшчына;

native language ро́дная мо́ва;

a native speaker но́сьбіт мо́вы

2. мясцо́вы, тутэ́йшы, карэ́нны;

native flora and fauna мясцо́вая фло́ра і фа́ўна

3. прыро́дны, прыро́джаны;

a native talent прыро́дны/прыро́джаны та́лент

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

быва́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які многа дзе бываў і многа бачыў, спазнаў; з вялікім вопытам. Калі ў .. [Арлоўскага] запыталіся, дзе б ён хацеў ваяваць, бывалы партызан адказаў: — Там, дзе найбольшая небяспека для рэспублікі. Паслядовіч.

2. Які часта бываў у каго‑н., дзе‑н., наведваў каго‑н., што‑н.; часты, звычны. З васьмі чалавек разведчыкаў Лёня ўзяў з сабою аднаго Хоміча: ён і мясцовы, і бывалы ў гэтай сям’і. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miejscowy

miejscow|y

мясцовы;

wyroby ~e — мясцовыя вырабы;

władze ~e — мясцовыя ўлады;

znieczulenie ~e мед. мясцовае абязбольванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)