замалады́, ‑ая, ‑ое.
Разм. Надта малады, маладзейшы, чым трэба. Ён яшчэ замалады для такой пасады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
leaflet
[ˈli:flət]
n.
1) малы́ або́ малады́ лісто́к
2) улётка, лісто́ўка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Маладзіна́ ’малады лес’ (маст., карэліц., Сл. ПЗБ), молодзіна́ ’вельмі маладая асоба’ (ТС), укр. молоди́на ’салодкая смятана’, н.-луж. młoźina ’маладыя людзі’, ’майская зелень дрэў’, в.-луж. młodźina ’моладзь’, ’малады лес’, ’лесагадавальнік’, чэш. mladina ’што-небудзь маладое (піва, лес)’, славац. mladina ’малады лес’, ’маладое піва’, славен. mladína ’моладзь’, ’маладыя жывёлы’, серб.-харв. млади̏на ’маладняк (свойскіх птушак)’, макед. младина ’маладосць’, ’моладзь’, младини ’маладыя гады’, балг. младина́ ’тс’. Прасл. moldina ’малады перыяд у людзей, жывёл, раслін’. Да моладзь (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Па́расля ’малады хваёвы лес’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), параслі ’малады лес’ (Сцяшк.), поросля ’высокае пясчанае месца ў лесе’ (ТС). Ад парасціраем з суф. ‑ля (параўн. Сцяцко, Афікс. наз., 54).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
newcomer [ˈnju:kʌmə] n. (to)
1. новапрыбы́ўшы, прые́зджы
2. навічо́к, малады́ спецыялі́ст;
He is a newcomer to teaching. Ён навічок у навучанні.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
green2 [gri:n] adj.
1. зялёны
2. няспе́лы, не даспе́лы
3. infml малады́, няво́пытны, неспрактыкава́ны
♦
green with envy ве́льмі зайздро́сны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cadet [kəˈdet] n. кадэ́т; малады́ чалаве́к, які́ прахо́дзіць падрыхто́ўку, каб стаць паліцэ́йскім або́ афіцэ́рам узбро́еных сіл;
a cadet corps кадэ́цкі ко́рпус
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
падмаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.
Разм. Надаць каму‑, чаму‑н. больш свежы, малады выгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упаце́лы, ‑ая, ‑ае.
Спацелы. К сталу падышоў упацелы, запэцканы, без шапкі на галаве, малады хлопец. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ю́нкер
(ням. Junker = малады дваранін)
1) выхаванец ваеннага вучылішча, якое рыхтавала афіцэраў у царскай Расіі;
2) памешчык у былой Прусіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)