Schmus

m -es разм.

1) (пуста́я) балбатня́, лухта́

~ mchen [rden] — вярзці́ глу́пства; ≅ загаво́рваць зу́бы

2) ліслі́васць, падлі́званне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Käse

m -s, - сыр

das ist doch lles ~ — разм. гэ́та ўсё (по́ўная) лухта́

drei ~ hoch — недаро́слы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lbern

I

a

1) дурны́, недарэ́чны; бязглу́зды

~es Zeug — лухта́, глу́пства

2) прастава́ты

II

vi дуры́цца; дурэ́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trash [træʃ] n.

1.BrE, infml ке́пская літарату́рная або́ маста́цкая пра́ца; халту́ра;

That story is mere trash. Гэтае апавяданне – проста лухта.

2. AmE сме́цце; адкі́ды;

a trash can скры́нка для сме́цця

3. AmE, infml дрэнь, падо́нкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вірзія́1 ’чалавек, які гаворыць абы-што’; ’лухта’ (Бяльк.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне са старым суф. ‑ьja (як суддзя < sǫdьji). Да вярзці́ (гл.). Гл. яшчэ вярза́.

Вірзія́2 ’вялікі чалавек’ (Бяльк.). Кантамінаваная назва ад вірзія1 і вядомага ва ўсх.-маг. гаворках рус. верзила ’бамбіза, вялікі чалавек’, этымалогія якога няясная. Аднак, паводле семантыкі, лексему можна супаставіць з гоц. *wrisila, якое магло даць слав. vьrzila, параўн. ст.-н.-франц. wrisil, ст.-сакс. wrisitīk ’гіганцкі, магутны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rot

[rɑ:t]

1.

v.i. (-tt-)

1) гнісьці́, гніць

2) трухле́ць, парахне́ць

3) псава́цца (пра зу́бы)

2.

v.t.

1) гнаі́ць, псава́ць

So much rain will rot the fruit — Ад такі́х ча́стых дажджо́ў садавіна́ пагніе́

2) мачы́ць (лён)

3) расклада́цца

3.

n.

1) гніцьцё, гніе́ньне n.

2) гніль f., трухно́, парахно́ n.

3) informal лухта́, бязглу́зьдзіца f.

4.

interj.

лухта́! глу́пства!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

głupstwo

н.

1. глупства; лухта;

palnąć głupstwo — сказаць (ляпнуць) глупства;

zrobić głupstwo — зрабіць глупства;

2. глупства; драбяза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nding

n -(e)s небылі́ца, лухта́, бяссэ́нсіца

es ist ein ~, so was zu frdern — бессэнсо́ўна не́шта тако́е патрабава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nonsense [ˈnɒnsəns] n.

1. глу́пства, лухта́, бязглу́здзіца, бяссэ́нсіца;

talk nonsense гавары́ць абы-што́, вярзці́ глу́пства, пле́сці лухту́

2. абсу́рд, абсу́рднасць;

no nonsense! даво́лі!/до́сыць глу́пства!

3. глу́пства, дзіва́цтва; недарэ́чныя ўчы́нкі;

Children, stop that nonsense! Дзеці, хопіць ужо дурэць!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ту́русы ‘грукат ад хуткай язды, тарахценне’, ‘пустое плявузганне’ (Нас.), туру́сы на калёсахлухта, бязглуздзіца’ (Юрч. Фраз.), туру́сы, туро́сы ‘тс’ (Растарг.), турэ́сы ‘тс’: пачынае свае баі‑турэсы (С. Кухараў); відаць, сюды ж тру́сты на калёсах ‘выдумкі’ (Мат. Маг. 2), гл. Параўн. укр. туроса́ ‘шум, пагалоска, чутка?’; рус. туру́c ‘нешта цікавае, займальнае’, туру́сы: турусы на колёсах развозить (разводить) ‘весці пустыя размовы’. Словы спрэчнага паходжання. Традыцыйна пад увагу прымаюцца спалучэнні са словам калёсы, хаця яшчэ Карскі (2–3, 187) зазначыў, што ў зборніку беларускіх прыказак Насовіча го́ніць туру́сы (трэск) на коле́сах ‘гаворыць лухту’ апошняе слова азначае ‘воз’, а не ‘колы’, параўн. тыпалагічна падобнае польск. разм. bujda na resorachлухта, хлусня’ (Ніч, Wybór pism, 2, 157). Вывядзенне з лац. turris ambulatoriae ‘вежа, якая рухаецца’, г. зн. абложная вежа (Міхельсон, Рус. мысль, 2, 394), у існаванні якіх звычайна сумняваліся (Лепешаў, ЭСФ, 370), нягледзячы на меркаванне Трубачова (Дадаткі, 125; гл. таксама Арол, 4, 120), застаецца малапераканальным (Фасмер, 2, 125). Семантыка сведчыць хутчэй пра гукапераймальнае паходжанне, на што звяртаў увагу яшчэ Насовіч (644), гл. турыць ‘гнаць’. Параўн. ЕСУМ, 5, 684.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)