гукавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да гуку (у 2 знач.). Светлавыя і гукавыя з’явы.

2. Які перадае, узнаўляе або запісвае гукі. Гукавы апарат.

3. Які складаецца з гукаў. Гукавая сігналізацыя.

4. Які мае адносіны да гука (у 4 знач.). Гукавы склад слова.

•••

Гукавое кіно гл. кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kino

kin|o

н. кіно;

pójść do ~a — пайсці ў кіно;

co grają w ~ie? — што паказваюць у кіно?;

~o objazdowe — кінаперасоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stardom [ˈstɑ:dəm] n. вяду́чае стано́вішча зо́ркі ў тэа́тры, кіно́;

reach stardom стаць зо́ркаю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

visual arts [ˌvɪʒuəlˈɑ:ts] n. pl. зро́кавыя ві́ды маста́цтва (жывапіс, кіно і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кіна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: кіно, кінематограф, напрыклад: кінагерой, кінакадр, кінаматэрыялы, кінафільм і інш.

[Ад грэч. kineō — рухаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Арлова В. (актрыса кіно) 9/116

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

экранізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Увасобіць на экране які-н. твор мастацтва, не прызначаны спецыяльна для кіно.

Э. спектакль.

|| наз. экранізава́нне, -я, н. і экраніза́цыя, -і, ж.

Э. оперы.

Э. твораў беларускай літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cliff hanger

Sl. напру́жанае чака́ньне разьвя́зкі (у апавяда́ньні, кіно́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

movie

[ˈmu:vi]

n., informal

фільм -у m.; кіно́ n., indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kíno

n -s, -s кіно́; кінатэа́тр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)