печа́тка ж.

1. (печать) пяча́тка, -кі ж.;

2. (кусок мыла с клеймом) брусо́к, -ска́ м.;

печа́тка мы́ла брусо́к мы́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Кусюга́н ’вялікі кусок’ (З нар. сл.). Да кус (гл.). Канглютынацыя эксгірэсіўных суфіксаў: юг‑ан. Гл. аб ‑юг Сцяцко, Афікс. наз., 177–178, аб ‑ан — там жа, 147.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скра́йчык, скраёк ‘гарбушка, першы або апошні кусок хлеба ад бохана’ (Вешт., Сл. Брэс.), скра́йка ‘тс’ (беласт., Сл. ПЗБ). Да край з суф. ‑чык, ‑ок, ‑к. Параўн. акрайчык.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзеравя́шка ж., разг.

1. (кусок дерева) деревя́шка;

2. (искусственная деревянная нога) деревя́шка;

3. о́бувь с деревя́нной подо́швой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кава́лак, ‑лка, м.

Тое, што і кусок. У горне ляжаў прадаўгаваты кавалак распаленага дабяла жалеза. Курто. — Які ж з цябе чалавек, калі ты адабраў ад родных дзяцей кавалак! Лупсякоў. Можа, у лісце нічога і не сказана важнага, а для Алесі ў кожным слове — кавалак жыцця. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падто́чка 1, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падтачыць ​1 (у 1 знач.).

падто́чка 2, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падтачыць ​2.

2. Падточаны кусок якой‑н. матэрыі. Мае хвацкія аўчынкі: з аднае могуць выйсці плечы без падточак. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ху́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Кусок тканіны ці вязанага палатна, часцей квадратнай формы, які завязваецца на галаву, шыю ці накідваецца на плечы. Як толькі сцямнела, Аня пакінула хустку і ціха выйшла з хаты. Мележ. Старая на хвіліну змоўкла, перавязала хустку на галаве. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надши́вка ж.

1. (действие) надшыва́нне, -ння ср.; надто́чванне, -ння ср.;

2. (надшитый кусок) надшы́ўка, -кі ж.; (надставка) надто́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

отре́з

1. адрэ́з, -зу м.;

ли́ния отре́за лі́нія адрэ́зу;

2. (кусок) адрэ́з, -за м.;

отре́з на пла́тье адрэ́з на суке́нку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ла́сы

1. (на што і да чаго) ла́комый (до чего), па́дкий;

2. ла́комый, сла́дкий;

л. кусо́к — ла́комый кусо́к;

л. на чужы́я прыпа́сыпогов. беру́т зави́дки на чужи́е пожи́тки;

л. як кот на каўба́сыпогов. слю́нки теку́т (у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)