скі́вічны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сківіцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́вічны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сківіцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГРУДЗІ́НА,
сукупнасць шкілетных элементаў у наземных пазваночных жывёл і чалавека, што злучае па сярэдняй лініі цела брушныя канцы грудных рэбраў і часткі плечавога пояса. Да грудзіны прымацаваны грудныя мышцы. У земнаводных і паўзуноў грудзіна храстковая, у птушак — касцявая, у лятаючых грудзіна з кілем (сярэдні выступ), да якога прымацаваны магутныя грудныя мышцы. У млекакормячых грудзіна складаецца з 3 аддзелаў: ручкі, цела і мечападобнага адростка. У чалавека грудзіна (грудная
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
решётчатый и реше́тчатый
1. кра́цісты, у кра́ты;
2. рашэ́цісты;
решётчатая кость
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карако́ід
(ад
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
падскро́невы
падскро́невая
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
касціна́, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздро́блены, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Hüftbein
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Schénkelbein
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Клубы́ ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)