раздро́блены, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздро́блены, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schénkelbein
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Hüftbein
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
карако́ід
(ад
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Клубы́ ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
касцяне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е;
1. (1 і 2
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плечево́й
плечева́я кость плечава́я
плечево́й суста́в плечавы́ суста́ў;
плечево́й по́яс плечавы́ по́яс.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слано́вы
○ ~вая хваро́ба — слоно́вая боле́знь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГРУДЗІ́НА,
сукупнасць шкілетных элементаў у наземных пазваночных жывёл і чалавека, што злучае па сярэдняй лініі цела брушныя канцы грудных рэбраў і часткі плечавога пояса. Да грудзіны прымацаваны грудныя мышцы. У земнаводных і паўзуноў грудзіна храстковая, у птушак — касцявая, у лятаючых грудзіна з кілем (сярэдні выступ), да якога прымацаваны магутныя грудныя мышцы. У млекакормячых грудзіна складаецца з 3 аддзелаў: ручкі, цела і мечападобнага адростка. У чалавека грудзіна (грудная
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
szczękowy
szczękow|yсківічны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)