Verbum

і́нахадзь, -і, ж.

Спосаб конскага бегу, пры якім конь адначасова выкідвае наперад і апускае то абедзве правыя, то абедзве левыя нагі.

ірвану́цца і (пасля галосных) рвану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Рэзкім рухам кінуцца, памкнуцца.

Конь ірвануўся з месца.

вы́прагчыся, -прагуся, -пражашся, -пражацца; -пражамся, -пражацеся, -прагуцца; вы́прагся, -праглася; -пражыся; зак.

Вызваліцца з запрэжкі.

Конь выпрагся.

|| незак. выпрага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

здаро́жаны, -ая, -ае.

1. Стомлены, змучаны дарогай, у дарозе.

З. конь.

2. Які выражае стомленасць дарогай.

З. выгляд.

|| наз. здаро́жанасць, -і, ж.

патрэ́сваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і чым (разм.).

Трэсці злёгку, час ад часу.

Калёсы патрэсвае (безас.) на калдобінах.

Конь патрэсвае галавой.

пазасяка́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Зрабіць зарубкі на ўсім, многім.

П. дрэвы.

2. Параніць усё, многае.

Пазасякаў конь ногі.

трух, -у, м. (разм.).

1. Павольны бег каня.

Конь з галопу перайшоў на т.

2. у знач. прысл. тру́хам. Павольнай рыссю, подбегам.