спрэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Абмеркаванне якога-н. пытання, пры якім кожны адстойвае сваю думку, пазіцыю.

Вучоныя спрэчкі.

Спрэчкі не на жарт.

2. Аспрэчванне правоў на валоданне чым-н.

С. за бацькоўскую хату.

3. толькі мн. Публічнае абмеркаванне якіх-н. пытанняў.

Спрэчкі па дакладзе старшыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́шкі, -шак.

Гульня белымі і чорнымі кружкамі (шашкамі ў 4 знач.) на дошцы ў 64 (рускія шашкі) або ў 100 клетак (міжнародныя шашкі), якая заключаецца ў тым, што кожны з двух партнёраў імкнецца знішчыць шашкі саперніка або пазбавіць яго магчымасці рабіць хады.

Гуляць у ш.

|| прым. ша́шачны, -ая, -ае.

Ш. столік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабы́ла ж. Stúte f -, -n;

◊

ко́жны цыга́н сваю́ кабы́лу хва́ліць jéder Bär brummt nach séiner Höhle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

міне́я, ‑і, ж.

Царкоўная кніга з тэкстам набажэнстваў на кожны дзень месяца.

[Ад грэч. mēnaja — месячны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўтагра́ма, ‑ы, ж.

Верш, у якім кожны радок пачынаецца з аднолькавай літары.

[Ад грэч. tauto — тое самае і gramma — запіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mónatlich

1.

a (што)ме́сячны

2.

adv штоме́сячна, ко́жны ме́сяц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

állemal

adv заўсёды, ко́жны раз

ein für ~ — раз і назаўсёды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

надзёншчына, ‑ы, ж.

Разм. Надзённыя клопаты; тое, што бывае кожны дзень. Аднастайнасць надзёншчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індыві́дуум, ‑а, м.

Кніжн. Кожны самастойна існуючы жывы арганізм; асобіна. // Асобны чалавек, асоба.

[Лац. individuum — асобіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тарцыя́рка ’багамольная жанчына, якая дала абяцанне кожны дзень хадзіць у касцёл’ (Скарбы). З польск. tercjarka ’прыналежная да ордэна св. Францыска’, ад tercja ’кананічная гадзіна’ (< лац. tertius ’трэці’, г. зн. ’прыналежны да 3‑й ступені ў ордэне’, гл. Брукнер, 569).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)