ochwacić

зак.

1. вет. выклікаць запаленне капытоў у каня;

2. заездзіць (каня)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jade​2 [dʒeɪd] v.

1. заязджа́ць (каня); стамля́ць, змо́рваць

2. тупі́ць (нож)

3. перанасы́чваць (раствор)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капрыёль

(іт. capriole)

скачок манежнага каня на месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́прагчы, -прагу, -пражаш, -пража; -пражам, -пражаце, -прагуць; вы́праг, -прагла; -пражы; -пражаны; зак., каго (што).

Распрэгчы, вызваліць з запрэжкі.

В. каня з воза.

|| незак. выпрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гало́п, -а і -у, м.

1. -у. Бег каня наўскач.

Скакаць галопам.

2. -а. Даўнейшы танец, а таксама музыка да яго.

Зайграй г.

|| прым. гало́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., каго-што.

Вызваліць ад прывязі, аддзяліць ад чаго-н. (прывязанае, завязанае).

А. каня.

А. вяроўку.

|| незак. адвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шэ́нкель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Унутраная, звернутая да каня частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

Даць шэнкеля (моцна націснуць шэнкелямі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́ездзіць (каня) éinfahren* vt; zúreiten* vt (верхавога)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

замы́ліць​II (каня) das Pferd zuschánden [zu Schánden] réiten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ско́кам прысл hüpfend; im Galópp (пра каня)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)