ве́расень, ‑сня, м.

Дзевяты месяц года. Быў канец верасня, і маладыя бярозкі на ўзлессі стаялі ў залатым убранні. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надвіва́цца, ‑аецца; незак.

1. Падаўжацца віццём. // Прыбаўляцца да раней звітага. Да вяроўкі надвіваецца невялікі канец.

2. Зал. да надвіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаргатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які шаргаціць, шаргоча. Шаргатлівы ўпачатку голас пераходзіў пад канец у гулкі і разложысты посвіст. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zuallerlétzt

a напасле́дак, пад кане́ц, у апо́шнюю чаргу́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Letzt

zu gúter ~ — урэ́шце, нарэ́шце; напрыканцы́, пад кане́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прадвызнача́ць im Voráus entschéiden*; voráusbestim men vt;

прадвызнача́ць кане́ц барацьбы́ den Áusgang des Kámpfes voráusbe stimmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sapientia in exitu canitur

Розум хваляць, калі справа закончана.

Ум хвалят, когда дело закончено.

бел. Канец ‒ дзелу вянец. Не глядзі пачатка, глядзі канец. Не таго слава, хто пачынае, але таго, хто канчае. Усё добра, што добры канец мае.

рус. Всякое дело концом красно. Не говори, что делал, а говори, что сделал. Дело без конца, что кобыла без хвоста. Конец ‒ делу венец. Лучшее слово в работе: «Готово!» Добрый конец всему делу венец. Хорошо то, что хорошо кончается. Не дорого начало, а похвален конец.

фр. La fin couronne l’œuvre (Конец венчает дело).

англ. The end crowns the work (Конец венчает дело).

нем. Das Ende krönt das Werk (Конец венчает дело).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

harvest home

1) кане́ц жніва́, дажы́нкі pl. only.

2) жні́ўная пе́сьня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

termination

[,tɜ:rmɪˈneɪʃən]

n.

1) заканчэ́ньне n., кане́ц -ца́ m.

2) канча́так сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foible

[ˈfɔɪbəl]

n.

1) слабо́е ме́сца, сла́басьць f.

2) гну́ткі кане́ц мяча́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)