чартапало́х, -у, Мо́се, м.

Шматгадовая калючая расліна сямейства складанакветных з перыстарассечаным лісцем і пурпурова-сінімі кветкамі.

Каля паркана буяў ч.

|| прым. чартапало́хавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́гнішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Распаленая куча ламачча, дроў; агонь.

Грэцца каля вогнішча.

2. Месца, дзе гарэў агонь.

|| прым. во́гнішчавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыгрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак. (разм.).

Сагрэцца ў цёплым месцы або ўкрыўшыся чым-н.

П. каля агню.

П. пад цёплай коўдрай.

|| незак. прыграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прысусе́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак., да каго-чаго (разм.).

Сесці побач, блізка каля каго-, чаго-н., прыладзіцца.

Можна да вас п.?

|| незак. прысусе́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

nhebi

adv каля́, зусі́м блі́зка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

axial

[ˈæksiəl]

adj.

во́севы; уздо́ўж, на або́ каля́ во́сі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абагрэ́цца, -рэ́юся, -рэ́ешся, -рэ́ецца; зак.

Сагрэцца, зрабіцца цёплым.

А. каля печы.

Пакой абагрэўся.

|| незак. абаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. абагрэ́ў, -рэ́ву, м. (спец.) і абаграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыгрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -ро́бла; -рабі; -рэ́бены; зак., што.

Зграбаючы, сабраць каля чаго-н.

П. сена да стога.

|| незак. прыграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слязні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. У Старажытным Рыме: пасудзіна, у якую збіралі слёзы, калі плакалі па нябожчыку.

2. Слёзны мяшок каля вока, дзе збіраюцца слёзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наме́рзнуць сов., в разн. знач. намёрзнуть;

каля́ кало́дзежа ~злабезл. о́коло коло́дца намёрзло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)