Verbum

паграні́чны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца або адбываецца каля граніцы.

Пагранічная зона.

П. інцыдэнт.

2. Які мае адносіны да аховы граніцы.

П. гарнізон.

паляндві́ца, -ы, ж.

Мяса вышэйшага гатунку з сярэдняй часткі свіной тушы каля хрыбта, якое вэндзяць або вяляць.

|| прым. паляндві́чны, -ая, -ае.

Паляндвічная выразка.

вы́страіцца¹, -раюся, -раішся, -раіцца; зак.

Стаць строем ці размясціцца ў пэўным напрамку.

В. калонай.

Каля касы выстраілася чарга.

|| незак. выстро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

сто́ўпіцца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -піцца; -пімся, -піцеся, -пяцца; зак.

Сабрацца ў адным месцы вялікай колькасцю, натоўпам.

С. каля ўваходу.

по́бач.

1. прысл. Адзін каля аднаго.

Мужчыны ішлі п.

2. прыназ. з Р. Блізка каля каго-, чаго-н., поруч з кім-, чым-н.

Ісці п. воза.

◊

Побач з (са), прыназ. з Т —

1) зусім блізка ля каго-, чаго-н.

Наша хата стаіць п. са школай;

2) адначасова, разам з чым-н.

П. са складаннем слоўніка праводзілася манаграфічнае апісанне лексікі.

апячы́ся, апяку́ся, апячэ́шся, апячэ́цца; апячо́мся, апечаце́ся, апяку́цца; апёкся, апякла́ся, -ло́ся; апячы́ся; зак.

1. Пашкодзіць сабе што-н. агнём або чым-н. гарачым, едкім, пякучым; атрымаць апёк.

А. крапівою.

2. перан. Пацярпець няўдачу, нечакана сустрэўшы перашкоду пры спробе зрабіць што-н. (разм.).

А. на новай справе.

Каля вады намочышся, каля агню апячэшся (прыказка).

|| незак. апяка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

по́катам, прысл.

1. Пра ляжачых: адзін каля аднаго, без асобага парадку.

Спаць п. на падлозе.

2. Коцячы (рухаць, перамяшчаць і пад.).

Грузіць бярвенне п.

заву́сеніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Задраная скурка каля пазногця.

Пазногці ў завусеніцах.

2. Востры выступ на паверхні металу (спец.).

Дэталь з завусеніцамі.

клапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́; незак. (разм.).

Вельмі старанна, настойліва і рупліва займацца чым-н.

К. каля стала.

|| зак. паклапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́.